Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
26-9-2000.....κανείς ποτέ δε θα ξεχάσει

26-9-2000.....κανείς ποτέ δε θα ξεχάσει

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

ΚΙ Ο ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

To λιμανάκι της αγίας Αννας δεν το πιάνει ποτέ ο βοριάς,οι γαρμπήδες το τρελαίνουν,και ιδιαί
τερα τους Σεπτέμβρηδες που το ύψος των κυμάτων,μοιάζει μ εκείνα της Χαβάης,εκείνη τη με
ρα είχε βοριά και ζεστη,το βαθύ μπλε της θάλασσας,μαζεύε τους τουρίστες σα τα σαλιγκάρια
μετά τη βροχή κι ας ήταν ήδη 26 του Σεπτέμβρη ώσπου έπεσε η νύχτα............παγωμένη........
λες κι ήταν καρδιά του χειμώνα.Ανέβηκα στο σπίτι να πάρω ένα πουλόβερ,κατεβαίνοντας....,
ξανακοίταξα τη θάλασσα,κατάμαυρη κι αγριεμένη δίχως κύματα,μονάχα ένα βαθύ συνεχόμε
νο ουρλιαχτό που έμοιαζε με μοιρολόι δε σ αφηνε να ακούσεις τίποτ άλλο.
θα ήταν γύρω στις έντεκα που η τηλεόραση,μετέδωσε εικόνες από κάποιο ναυάγιο λέει.......
κάποιου Σαμίνα......μας είπε όμως ότι όλοι οι επιβάτες ήταν καλά,και οτι κάποιοι που έπεσαν
στη θάλασσα έχουν σωθεί,έδειξε και κάτι πλάνα με κάποιους αμέριμνους που δοκίμαζαν σω
σίβια σ ένα κατάστρωμα,και δε μπήκαν καν στο κόπο να περάσουν σ ένα υπότιτλο οτι αυτά..
είναι πλάνα αρχείου,και ότι καμία σχέση δεν έχουν με το ναυαγιο.
Κάτι δε μου πήγαινε καλά,ιδιαίτερα όταν είδα τα δύο πλοία που εκτελούσαν το συνηθισμενο
βραδυνό τους δρομολογιο εκείνη την ώρα,να σταματάνε μεσοπέλαγα,και ν αλλάζουν πορεί
α (σύμφωνα με οδηγίες που πιθανώς είχαν πάρει).Κλείσαμε το μαγαζί,κι ανεβήκαμε στο.......
σπίτι.......ξεχάσαμε όμως ανοιχτό το ραδιόφωνο,και τα ηχεία του ηταν στηριγμένα σε μια απ
της βεράντες του σπιτιού,ξανακατέβηκα να το κλείσω,γιατι οι παρεές των γερμαναράδων.....
που έμεναν στα διπλανά ενοικιαζόμενα συνεχώς έκαναν παράπονα στον ιδιοκτήτη οτι η πε
ριοχή,είχε πολλή φασαρία.
Δεν πρόλαβα να βάλω το κλειδί στη πόρτα......κι η νύχτα είχε γίνει μέρα,απ τις εκατοντάδες
φωτοβολίδες που εκαναν τον κύκλο του θανάτου στο μαύρο ουρανό,μέχρι που να σβήσουν
στη θάλασσα........κοιτώντας ψηλά δεν αντιλήφθηκα ότι πολύς κόσμος(από τους αμέριμνους
που πήγαιναν σε κάποιο μπαράκι για να διασκεδάσουν είχε σχηματίσει ένα κύκλο γύρω....,.
και με ρωτούσαν τι ήταν αυτά που άκουγαν από το ραδιόφωνο......τα ηχεία στο μπαλκόνι....
που σας έλεγα.........
Οι πρώτες ειδήσεις....μαύρες δεν ήξεραν ακόμα τα ονόματα των νεκρών,ούτε βέβαια πόσοι
ήταν,στην αρχή μίλησαν μόνο για πέντε κι ένα όνομα ........εκείνου του ΑΝΘΡΩΠΟΥ !!!!!του λι
μενάρχη της Πάρου Δημήτρη Μάλαμα που η καρδιά του δεν άντεξε την υπερπροσπάθεια της
διάσωσης και μόλις αντίκρυσε τον πρώτο νεκρό,σταμάτησε να χτυπάει στα σαράντα της χρ
ονια.
Ακούγα τον κόσμο πουείχε μαζευτεί,να βρίζει τον καπετάνιο,με φράσεις όπως τους έπνιξε.
ο π....... και άλλα τέτοια.Ανέβηκα πάλι στο σπίτι χωρίς βέβαια να περάσει καθόλου από τη....
σκέψη μου να κλείσω το ραδιόφωνο και να πέσω για ύπνο,και η μακάβρια λίστα μεγάλωνε
που και που εβγαίναν κι οι πολιτικάντηδες να μιλήσουν.....και κυρίως ο Παπουτσής να προ
σπάθει να μας εξηγήσει με γελοία επιχειρήματα....γιατί δεν μπορεί να πετάξει το ....................,
το σουπερ πουμα......για το οτι το πλοιο ήταν άχρηστο ακατάλληλο για πλεύση,και οτι τα στε
γανά του γέμισαν νερό μεσα σε λίγα λεπτά ούτε λέξη........οπως βεβαια και οτι τα σωστικά με
σα που διέθετε το πλοίο εν έτει 2000 ήταν σχεδόν ανύπαρκτα.
Ξημέρωσε........πιό μαυρό χρώμα στα βουνά της Πάρου,και στον ουρανό δεν είχα ξαναδεί πο-
τε Σεπτέμβρη,ανάμεσα στους νεκρούς άκουσα και κάποια γνωστά ονόματα.φυσικό ήταν.......
δώδεκα θύματα θρηνήσαμε στη Νάξο.
θα ήταν γύρω στις οκτώ π.μ που είδα να περνάει από το πεζοδρόμιο,τον γέρο παπά-Σταμάτη
εγώ δεν τον γνώριζα,μου είχαν πει όμως οι γονείς μου ότι ήταν απ το ημιορεινό χωριό μας το
φιλώτι και εδώ και πολλά χρόνια υπηρετούσε στην ενορία του Αγιου Αρσενιου,δηλαδή στο...
χωριού που ανήκε ο τουριστικός πιά οικισμός της Αγίας Αννας.Ο παπάς ήταν πολύ μεγάλος
στην ηλικία αλλα ακμαίος και με εντυπωσιακό παράστημα,όταν πέρασς με χαιρέτησε με κου
νώντας το κεφάλι,δεν είχε αμιά σχέση με τον ψηλό κι ανίκητο από το χρόνο γέροντα,εκείνο ο
μως που μου έκανε περισσότερο εντύπωση,ήταν τα κατακόκινα από το κλάμα μάτια του........
δεν άργησα βέβαια να μάθω ότι ο Δ, Ο Μάλαμας ο λιμενάρχης της Πάρου ήταν γιός της αδελ
φής του,και μακρινός συγγενής μου από τον πατέρα του.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας επειδή δεν είχε αρθεί ακόμα το απαγορευτικό και οπως σας.....
είπα το λιμάνι της αγίας Αννας με βοριά ταξιδεύεται εβλεπα τις νεκροφόρες να περιμένουν
στο μώλο γιατι από εκει έφθαναν κάποια καικια με φέρετρα,ανάμεσα σ αυτά και οι σωροί......
του εξάχρονου Κυριάκου και της μητέρας του,που τους είχαν βρει τα ξημερώματα,κομματια
σμένους,στα βράχια της Παρου.
Αργότερα που κατέβηκα στη χώρα,και έβλεπα τη μαύρη σημαία που καλυπτε την πορτάρα
(έτσι λέμε τη τεράστια δυτική νομίζω πόρτα που έχει απομείνει από το ναό του Απόλλωνα
και που είναι σήμα κατατεθέν του νησιού)αναρωτιόμουν αν θα περάσει μια δεκατία μέχρι.....
να εκσυχρονιστούν τα Ελληνικά πλοία και να τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας,εκείνο 'ομως
που δεν πιστεύα ποτέ είναι ότι 11 χρόνια μετά......ο Παπουτσής θα ήταν ακόμα στη κυβέρ-
νηση......δεν έχει σημασία με ποιά ιδιότητα.


Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2011