To πατρικό μου

Δημιουργός: θαλασσοπούλι

Ακόμη κι αν γκρεμισθεί, αν χαθεί, το πατρικό μας σπίτι υπάρχει μέσα στην καρδιά μας!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

To πατρικό μου

Την καγκελόπορτα του πατρικού σπιτιού μου θάθελα απόψε να διαβώ
Στις ανθισμένες τριανταφυλλιές του κήπου να χαθώ
Κάτω από το φουντωτό αγιόκλημα να ξεκουραστώ
Στην αγκαλιά των γερασμένων πεύκων να αφεθώ

Στιγμές μοναδικές κι όχι ξεχασμένες
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου καλά κρυμμένες

Την πόρτα του πατρικού μου θάθελα απόψε να διασχίσω
Τα λουλούδια όλου του κήπου, ένα-ένα να μυρίσω

Μαζί με τα πουλιά που κελαηδούν χαρούμενο σκοπό, να τραγουδήσω
Κάτω από την σκιά των πεύκων να καθήσω

Τα παιδιά όλης της γειτονιάς να προσκαλέσω
Κι ύστερα να τρέξω μαζί τους, να παίξω

Ο κήπος να γεμίσει και πάλι φωνές
Γέλια και χαρούμενες κραυγές
Το σπίτι γεμάτο χαρά κι αγκαλιές
Παντού πλημμυρισμένο χαρούμενες στιγμές.

Και τι δεν θάδινα στο πεζούλι του κήπου μας να ξανακαθίσω
Παρέα με τα άλλα παιδιά καλοκαιρινές μελωδίες να τραγουδήσω.

Στιγμές μοναδικές κι όχι ξεχασμένες
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου καλά κρυμμένες

Του γιασεμιού το άρωμα μου παίρνει το μυαλό
Τίποτε δεν ξέχασα όλον αυτό τον καιρό
Ήταν μεγάλη η απώλεια το πατρικό
Κανείς όμως δεν μπορεί να μου κλέψει ό,τι έζησα σ αυτό!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2011