Η μοναξιά του καθρέφτη

Δημιουργός: nafpaktos, Θανάσης Καρανίκας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυάλινες μέρες, θολωμένα παραθύρια,
και του Θεού τσαλακωμένο το προφίλ.
Δεν είναι άθραυστα τα είδωλα που ζούμε,
ούτε το έργο του καθρέφτη σινεφίλ.

Αν νίωσεις ράγισμα στο πέρασμα του χρόνου,
στη διαμαντένια σου την όψη τη φθορά,
θα 'ναι το ξέσπασμα κάποιου καθρέφτη μόνου,
χίλια κομμάτια που σταλάζει τη φορά.

Κι αν μέσα σ' είδωλο την ζήσεις φευγαλέα,
του καθρεφτίσματος την ψεύτικη χαρά.
Κάνε μια υπόκλιση και ρίξε την αυλαία,
η σκηνή του έτσι κι αλλιώς δε σε χωρά.

Λερός καθρέφτης στέκει τώρα δακρυσμένος,
πόνος βουβός, πληγή ραγίσματος νωπή.
Στ' άσπρο το χρώμα το πινέλο θα βουτάει,
όσες φορές κι αν ζωγραφίσεις τη σιωπή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2011