Παραμύθι;

Δημιουργός: Jorlin

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

«Πες μου ένα παραμύθι...»

Είπε η Μικρή Μαμά με τα ρόδινα μάγουλα και το δροσερό χαμόγελο
Στη Μεγάλη Κόρη
Με τις ρυτίδες του πόνου στο μέτωπο
Με τα σκοτεινά και τσακισμένα μάτια

«Ήτανε μια φορά κι έναν καιρό
Ένα μικρό όμορφο αγόρι
Που ‘παιζε με μια κουκλίτσα
Της τραβούσε τα μαλλιά, της τσάκιζε τα πόδια
Και μετά έκλαιγε γοερά που τη χάλασε
Κι η κούκλα για να μην κλαίει το αγόρι
Χαμογελούσε και στεκότανε στα πόδια της ξανά
Σπασμένη»

«Ήτανε μια φορά κι έναν καιρό
Μια φωτογραφία γυναίκας μαγική
Αν έκρυβες με το χέρι σου τα μάτια
Η κοπελιά χαμογελούσε αστραφτερά
Αν έκρυβες μόνο το χαμόγελο
Μπορούσες να δεις τα μάτια της
Να κλαίνε απαρηγόρητα»

«Ήτανε μια φορά κι έναν καιρό
Ένας νεαρός πρίγκιπας
Με βροντερή φωνή
Που όταν κραύγαζε κρύβονταν οι δράκοι στις σπηλιές
Χώνονταν τα ξωτικα μες στις κουφάλες
Τρύπωναν τα πουλιά στις φυλλωσιές
Και ράγιζαν τα τζάμια
Και ραγίζαν κι οι καρδιές»

«Ήτανε μια φορά μια κοπέλα μάλλον σιωπηλή
Που αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ
Αγάπησε πολύ για δέκα χρόνια
Και αγαπήθηκε για πέντε μέρες το πολύ
Όμως πολύ...»


Μην κλαις, μαμά

Αλήθεια, πέρασε πια...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2011