Χειμώνας έρχεται

Δημιουργός: maria_colorfullife

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left]Στο προσωπο μου η θλιψη ειναι ζωγραφισμένη.
Τώρα σκέφτομαι και λησμονώ τις ευτυχισμένες
μέρες. Πρέπει να μαι δυνατή. Πως καταντήσαμε
έτσι ρε γαμώτο;!
Χάνομαι μέσα σ'όλο αυτό το χάος, τη μαύρη
τρύπα και άκρη δε μπορώ να βρώ.
Τι να πρωτοσκεφτώ; Απο που να ξεκινήσω και σε
τι να ελπίζω;

Γιατί
Γιατί να σβήνονται τα ονειρά μου; Γιατί να
νοιώθω έτσι; Γιατί άλλοι να καθορίζουν το
δικό μου μέλλον; Γιατί δεν είμαι ελεύθερη;
Γιατί δεν έχω επιλογές για το μελλον μου;
Γιατί δε μπορώ να ελέγξω το παρόν μου; Γιατί
αποφασίζουν άλλοι για μένα; Γιατί υπάρχει
τόση δυστηχία και κακία; Γιατί γίναμε έτσι;
Γιατί πολεμάει ο ένας τον άλλον; Γιατί δε
σπουδάζουμε αυτό που μας αρέσει; Γιατί
πεινάμε; Γιατί γίνεται ότι γίνεται; Γιατί
γίνονται όλα αυτά; Υπάρχει τέλος;

Απογοήτευση.
Θλίψη.
Ανήμπορη και ανίκανη να βοηθήσω. Αιωρούμαι
και γω μέσα σ'αυτό το χάος. Με τι να
πολεμήσω; Υπάρχει κάτι που να μπορώ να
πολεμήσω και να φέρω λίγη ευτυχία; Γυμνή.
Τι γίνεται; Που πάω; Που πάμε; Τόση
αβεβαιότητα. Ποιός θα μου απαντήσει αυτά τα
ερωτήματα;

Χειμωνιάζει.
Οι λίγες στιγμές χαράς, ευτυχίας και
πληρότητας που μπορούμε να νιώσουμε, όλο και
λιγοστεύουν.
Μας τις κλέβουν.
Μας τις κλέβουν οι άνθρωποι και τα
δημιουργήματα τους -τερατουργήματα-
Χρήμα.
Με τι εχθρό έχω να κάνω;
Κατάρρευση.
[/align]

[align=right]
Aυτό το χάος που είμαστε μέσα δεν είναι
άπειρο.
Είναι μετρήσιμο.
Να το μάζευα όλο μέσα σε μια μπάλα και μετά
να το έσκιζα.
Να το ξέσκιζα.
Όλη η μαυρίλα να χιθεί, να ρέει επι μέρες και
μετά να εξατμιστεί, να εξαφανιστεί.
[/align]

[align=center]REBORN[/align]

[align=left]Μα είμαι εδώ, born σ'αυτήν την κοινωνία και
τον εχθρό μου δε γνωρίζω. Η αλήθεια κρύβεται
κάθε μέρα ο ήλιος αργεί να ανατέλλει.
Η νύχτα μακρυά και τώρα χειμώνας έρχεται.[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2011