στο κιγκλίδωμα της ανασφάλειας…

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Συν-ομιλείς…
εσωστρεφής εγωισμός…
οράς…
από-τρέπεις…
εκτοπίζεις…
παρθένα κογχύλια…
στην ξεχασμένη αμμουδιά μας…
φθινόπωρο…
απούσες οι μορφές…
παρών…
οι καλοκαιρινές μας στιγμές…
ανακατεμένα χαμόγελα…
με καφέ…
κι εφηβικές κραυγές…

Σε Τρόμαζε…
η μετα-μόρφωση…
της από-στασης…
λεηλατείς…
το ορυχείο της ελπίδας…
αυτό-καταστρέφοντας…
κοιτάσματα ατόφιου χρυσού…
επενδύοντας…
το πλακόστρωτο…
της απουσίας
στην γειτονική σου…
ορφανή πλατεία…

Το «Τώρα»…
διαβρώνει…
καταστρέφει…
αλλοιώνει…
την επαφή…
από-πλανημένη…
ατσαλώνεις την μοναξιά…
δακρύζεις κρυφά…
εμφανίζεις τον σατανά…
παγώνεις το αίμα…
στην στοά του τρόμου…
βυθίζεις τις διαδρομές…
στους κυκλώνες της κόλασης…
τυφώνας σκληρός…
σ’ ελπιδοφόρες διακοπές…
από-τρέποντας την μπονάτσα μου…
δεν αν-έσυρα τρικυμίες…
ανατρέπεις το Σύμπαν…
όταν ζωγράφιζα παραμύθια…
αποποιείσαι κατά-στροφές…
δικάζεις θρησκείες…
με βρώμικα χέρια…
στήνεις κρεμάλες…
απομακρύνεσαι…
φοράς μαύρη κουκούλα…
χωρίς ενοχές…

Δάνεισα τις ζωές μας…
χωρίς πανω-τόκια…
χωρίς έκτακτες εισφορές…
κι Εσύ…
ανέντιμα…
κατάσχεις…
το φτερούγισμα της Ψυχής…
γνωρίζεις…
τα έσω σου…
κι όμως…
δεν εκ-τιμάς…
άδικη προς-φυγή…
σε άδολο νομο-σχέδιο…
επίμονα κατά-φεύγεις…
γνωρίζεις…
πως η έφεση…
δεν σε τιμά…
παραμυθιάζεσαι…
στο κιγκλίδωμα της ανασφάλειας…

Είσαι θύτης…
μην το ξεχνάς…
δεν ενσωματώνομαι…
στην αδικία…
της δικής σου συμφοράς…
κι ας χάσω τα μάτια σου…
τα έχω από-κρυπτογραφήσει…
στους παλμούς της καρδιάς…
κι εσύ…
αμετανόητος δικαστής…
στο δικό σου Τώρα…
που από-δέχθηκα…
πολεμάς…
ανέντιμα…
δεν μου ανήκει…
«θύμα» είσαι…
της ατόφιας σου…
χάρτινης μαγκιάς…
«αλητάκι»…
πρόδωσες…
μην το ξεχνάς…

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2011