Αναπαημό δεν έχουνε

Δημιουργός: anthousa, Ανθή

Ο έρωντας κι ο θάνατος...ίδια σπαθιά βαστούνε...κι οι δυο με τρόπο ξαφνικό...και ύπουλο χτυπούνε......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αναπαημό δεν έχουνε......

Αναπαημό δεν έχουνε τση μοίρας τ’ άγρια βάθη
φέρνουν στ’ αθρώπου την ψυχή,πολλά μεγάλα πάθη…

Μικιό κοπέλι ρέχτηκε,μιας πέρδικας τα κάλλη
και δα, το νου του έβαλε,σε παιδωμή μεγάλη...

Ξεχνά το, απού ‘ναι το καλό,και ποιο, πρεπό λογάται
του έρωντα υπόδουλος,του πόθου συλλογάται…

Η φρόνεψη κι ο λοϊσμός,τσ’ αγάπης του παλεύγουν
νύχτα και μέρα πολεμούν,θάνατο τση γυρεύγουν…

Μα 'πλώνει τσι απλοκαμούς,ο έρωντας και πνίγει
κάθε απού τον πολεμά, του δρόμου του να φύγει…

Κι όσο ο νους κι-α πεθυμά, τσ’ αγάπης του να χώσει
ταχιά του πόθου η βουλή,θα την ξεφανερώσει…

Για, σα χωθή η ερωθιά,μες την καρδιά τ’ αθρώπου
η γνώση και η φρόνεψη,κινούνε γι’ άλλον τόπο…

τση θάλασσας τα κύματα,θεριά και τα παλεύγει
τση λίμνης την απανεμιά,μπλιο δεν τηνε γυρεύγει...

Θωρεί φωθιές αντικρυ του,και μέσα πά και μπαίνει
φλόγες κεντούνε το κορμί ,μα ‘ν’ η καρδιά δεμένη…

Τυφλώνει ντον η πυρκαγιά,η λάμψη και η πύρα,
παραδομένο ‘ναι δεντρί και έρμαιο στη μοίρα…

Η μπόρεση κι η δύναμη κι ο λογισμός του,εχάθη
στση πεθυμιάς πνιγήκασι,τα πιο μεγάλα βάθη…

Σε παιδωμές ο έρωντας,κι-α βάζει το κορμί του
προδότης δε μπορ' α-γενεί,σ’ ό,τι ποθεί η ψυχή του…..


Καλημέρα και καλό Σ/Κ......

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2011