Κλαδάκι στο γκρεμό

Δημιουργός: ivikos

Κακός....................................

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με λύχνους που αναβόσβηναν, το σούρουπο στη μάχη
έμοιαζε της αγάπης μου η ανίσχυρη βολή
σαν τον καημό της όασης που έχουν οι Φελάχοι
στην έρημο…. κι ο πόθος μου για ένα σου φιλί…..

Σαν μιας βροχής σταλαματιά που συναντά το αυλάκι
σαν γδικιωμός για το άδικο, νυστέρι του φονιά
ν’ ακούσω το άγιο «σ’ αγαπώ» το ‘χα βαθύ μεράκι
για του κορμιού τη θαλπωρή ν’ ανοίξω τα πανιά

Κι εσύ, παλάτι ανθόσπαρτο, στων σ’ αγαπώ τα όρη
δεχόσουν μόνο πρίγκιπες, και γιους του βασιλιά
πώς να δεχτείς εμένανε, ένα κοινό αγόρι,
ν’ απλώσω το κορμάκι μου, στου έρωτα τα χαλιά;

Μα τη φωνή της μάγισσας, δεν άκουσες μια νύχτα
που σιγανοψιθύρισε: «Αυτόν να τον δεχτείς
κι αν σου ζητήσει αγκαλιά, τα κάλλη σου όλα δείχτα,
αν δεν τα δείξεις στο γκρεμό, μια μέρα θα ριχτείς…»

Όμως γοργά προσπέρασες, λέγοντας θα μοιράσεις
τις ηδονές, στα διάσημα, παιδιά της κουπαστής…
κι εγώ κλαδάκι στον γκρεμό, ρίζωσα να με πιάσεις,
τώρα που πέφτεις μάτια μου, μη γκρεμοτσακιστείς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
28.05.2011

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2011