Της ενοχής η φύρα

Δημιουργός: anthousa, Ανθή

....και ζήλεψα όσους ζήσανε...σε τέτοια παραμύθια.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της ενοχής η φύρα

Με τη ζωή μου μάλωσα.... κι αρνήθηκα τα μέτρα,
βαθύ γκρεμό σκαρφάλωσα...μα τις πληγές μου μέτρα.

Στ’ απάτητα που βρέθηκα... του πόνου ακροβάτης
δριμύς αέρας φύσηξε...στο δρόμο της αγάπης.

Αέρας που στραγγάλισε... κρυφά την ηλιαχτίδα
και μ’ έριξε στην άβυσσο...να χάνω την ελπίδα.

Δριμύς αέρας που σκορπά.... της ενοχής τη φύρα,
έριξε στ’ όνειρο σκιά...κι αφέθηκα στη μοίρα.

Κι αν κάποτε φαντάστηκα... πως σήκωσα την πέτρα
και στης αγάπης το βωμό...θυσίασα τα μέτρα,

είναι γιατί λαχτάρησα...τούτα να ‘ταν αλήθεια
και ζήλεψα όσους ζήσανε...σε τέτοια παραμύθια.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-10-2011