Απόψε πανσέληνος, απόψε επέτειος

Δημιουργός: vero_, Βερόνικα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Η πανσέληνος απόψε με βιώνει.[/I]

Απόψε στον ουρανό, ένα ολοστρόγγυλο φεγγάρι.
Σημάδι και επιδίωξη εποχών για να σαλτάρουν,
για να σαλτάρουν στο σύνολο των σκέψεων,
των σκέψεων που υπακούν, εν τέλη νοσταλγούν.
Χλωμή μορφή με ένα σύννεφο ελπίδας.
Μα ανυπεράσπιστη και κοινή εικόνα των οφθαλμών,
των οφθαλμών μας που ίσως τώρα να κοιτάνε,
να κοιτάνε ταυτόχρονα, να δακρύζουν ταυτόχρονα.
Ας γίνει η σφαίρα αυτή παρατσούκλι μου,
να το βλέπεις, να με θυμάσαι, να αισθάνεσαι,
η αίσθηση να φέρει το χαμόγελο και μια επιθυμία.
Κτύποι της καρδιάς κτυπούν τις αναμνήσεις και τρέχουν,
τρέχουν να θυμηθούν όσα δεν ξέχασαν,
όσα δεν άφησαν να ξεχάσουν, όσα δεν επέτρεψαν,
δεν επέτρεψαν να προσπεράσουν, μα να μείνουνε εδώ.
Το βλέπω που αργόστροφα κινείται. Αναρωτιέμαι κάπως,
αναρωτιέμαι αν άραγε το βλέπεις και εσύ.
Με τέτοια ακίνητη ορμή περπατάει η ζωή μου.
Κανείς δεν αντιλαμβάνεται πως τρέχουνε οι ώρες,
οι ώρες που φέρνουν μέρες, που φέρνουν μήνες,
τους μήνες που φέρνουν χρόνια, τα χρόνια που έφθασαν,
που έφθασαν και έφεραν πάλι παλιές ώρες,
παλιούς μήνες, ιστορικές στιγμές.
Τελειώνει η νύχτα, η πανσέληνος χάνεται,
χάνεται μα βγαίνει η αυγή, μια νέα χαραυγή.
Θα σου κρατώ το χέρι προτού κοιμηθείς
κι όταν κλείσεις τα μάτια να συνεχίσεις να με κρατάς.
Αυτό το βράδυ έζησα την πανσέληνο,
απόψε καρδιά μου βιώσαμε τη πιο γλυκιά επέτειό μας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-11-2011