Χειμώνας, ω

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]"...δίδουσιν, όχι ψωμί, φιλήματα
'ς τα πεινασμένα τέκνα τους..."

Α. Κάλβος[/I]


Χειμώνας, ω! Κρυώνω, κρυώνω,
ξελαρυγγιάζομαι στο βήχα…
Με μια παλιά κουβέρτα μόνο,
σ’ ένα μονό κρεβάτι που είχα…

Σαν εφιάλτης μοιάζει τούτο,
τσιμπήστε με για να ξυπνήσω…
Εγώ που μίσησα τον πλούτο,
να ψάχνω δανεικά να ζήσω…

Τα πιάτα τ’ αδειανά χτυπάνε,
της δίπλα πόρτας τα παιδάκια…
Ή μάλλον κάποια σούπα θα ’ναι,
«μαμά, πεινώ· κάνε με μάκια»…

Ένα χιονόβροχο στο δρόμο,
πιο γκρίζο βάφει το τοπίο…
Νοίκι; Τοκ-τοκ! Λυγάς τον ώμο,
«δεν έχω»… Ενώπιος ενωπίω…

Ν’ αγόραζα σόμπα με ξύλα,
πόσο ρομαντικό, στ’ αλήθεια…
Κανένας πια δεν χτίζει βίλα,
χειμώνας, ω! Βοήθεια, βοήθεια…

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2011