Αφθαρσία

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]« ... και ιδού κλίμαξ εστηριγμένη εν τη γη, ης
η κεφαλή αφικνείτο εις τον ουρανόν...».

(Γένεσις, 28,12)[/I]


Γλίστρησα από τη σκάλα... Κομμάτια
του σώματός μου, σάρκες, κατρακυλάνε
κουτρουβαλιαστά... Τα μάτια
μου κλείνω... Τόση αίματος θέα, δεν την μπορώ...

Γλίστρησα από τη σκάλα... Μιλάνε
γύρω γιατροί... Το κτίριο αποστειρωμένο...
Τουλάχιστον ζω... Με πάνε
στο χειρουργείο... Λένε: Δεν έχουμε καιρό...

Γλίστρησα από τη σκάλα... Πεθαίνω...
Τα χέρια μου κοιτάζω... Τα πόδια... Μοιάζουν
εντάξει... Ω! Μυστήριο ξένο...
Στάω λάδι για το μάτιασμα, μες στο νερό...

Γλίστρησα από τη σκάλα... Καλπάζουν
τα τέσσερα της Αποκάλυψης άτια...
Βγαίνω στο δρόμο... Φωνάζουν
τα παιδιά... Η ψυχή πεθαίνει πρώτα, θαρρώ...

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2011