Στου Μπακάκου

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Η γιαγιά μου ποτέ δεν αρκέστηκε σε δυνατό ανθόνερο για τα αμυγδαλωτά όσο κι αν της ορκιζόταν ο φαρμακοποιός ότι ήταν πολύ δυνατό και φρέσκο. Οταν ερχόταν στην Αθήνα (στη δική μου ζωή 3-4 φορές)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι γεμάτη η ζωή μου με φανάρια
Γυναικονίτης οι χαρές μου με ψυχές
ένα χυτήριο με ατέλειωτα εκτάρια
που έχει απόσταγμα βοριάδες και νοτιές

είναι γεμάτη η φωνή μου με σενάρια
Aνατολίτης ο θεός μου με στεριές
ένα κοπείο που μετράει τα δηνάρια
και αγοράζει μετρητοίς μόνο σκιές

Πώς να σε πείσω για το δρόμο της σιωπής
Που τον ξενύχτησα ορίζοντας τη νύχτα
Πώς να γυρίσω απ' το νόμο της βροχής
και να ξεφύγω απ' τα ίδια μου τα δίχτυα
πώς να μιλήσω για το δρόμο της φωτιάς
για έναν αέρα που αφήνει μόνο πίκρα
πως ν' αντικρύσω την παλιά μου συννεφιά
για όσα ταξίδεψα κι ακόμα δεν τα βρήκα…

Είναι γεμάτη η ζωή μου λασπολόγους
και τόσους άσχετους και άλλους ειδικούς
γεμάτη ηλίθιους που κρύβονται στους τρόπους
και κάτι άλλους σαν φαρμάκι ταξικούς

γύρω μου είρωνες με φίρμα απ' του Μπακάκου
Μπαϊρακτάρηδες με κρέας του κιλού
σε κάτι παζάρια τους ξεφόρτωσα του κάκου
και τους ξεβρόμισα να γίνουν του μισού

www.eliaspolitis.gr










Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2005