Στην ωραία κοιμωμένη

Δημιουργός: Stellino, Στέλλα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κει που κοιμάσαι ξαγρυπνώ
και για την ομορφιά σου
σου γράφω ποιήματα σωρό
μπρος στα παράθυρά σου…

Ύπνε που παίρνεις τα μωρά
πήρες και το δικό μου
και μες στην κρύα τη νυχτιά
μ’ άφηκε μοναχό μου!

Εσύ κοιμάσαι άπονη
και μένα λιώνει ο πόνος
πως σ’ αγαπώ και καίγομαι
στα άστρα το δηλώνω.

Και τ’ άστρα αμέσως κρύφτηκαν
και έχει πιάσει μπόρα
μόνο ο Ερμής ανάδρομος
φέγγει αυτήν την ώρα.

Μπερδεύει μου τα λόγια μου
μπερδεύει τα μυαλά μου
και που φωνάζω δεν μ’ ακούς
μικρή πορτοκαλιά μου.

Θαρρείς φωνάζουν τα σκυλιά
θαρρείς λαλούν τα’ αηδόνια
και κουκουλώνεσαι βαθιά
στα ωραία σου σεντόνια.

Στη θαλασσιά σου νυχτικιά
φιλιά θα καρφιτσώσω
να σου τσιμπούνε το κορμί
που λαχταράω τόσο!

Να μην μπορείς να κοιμηθείς
το σώμα σου να ανάβει
να σηκωθείς, μπας και με δεις
που κλαίω μες στο βράδυ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-11-2011