ποιμενικο

Δημιουργός: Αστρογιογγι

εισαγωγη για το κλαρινο του Πετρολουκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στης ψυχης την σιωπη , φτερουγησε η ευχη σαν γεννηθηκε
αγγιζοντας χορευτικα την πηγη , μεχρι που υψωθηκε
κοιταξε μεσα του κι επεστρεψε , ενιωσε πως δεν αξιζε ν' αποχωριστει ακομα
τα χρωματα του εσω ουρανου , που αλλαζουν αν ειναι τυχερη
κι εισακουστει απο σενα τον ιδιο πρωτα
πριν αφησει την Δυναμη να την απομακρυνει , ταξιδευοντας το ιδιο μηνυμα
του πνευματος σου , που λαχταρα να ξαναδοκιμασει αμεσως
το πεταγμα μα στα ενδοτερα , μια και η Αποσταση εχει ενα λογο παραπανω στον Χρονο
Μα σαν αποδεχεσαι την Μαυρη Τρυπα του Θεου σου
κι αφηνεις το ρευμα της δινης σου να σου αποκαλυψει το προσωπο της πλασης
κι οτι κατοικει εντος σου , πανω στα δεντρα , πισω απο τα βουνα
μεσα στα λαγκαδια και ξεροπηγαδα σου , εκει βρισκεται η πνοη εκεινη
που πρεπει η ευχη να κουρνιασει για λιγο , για να λευτερωθει
ο χωρος απο μεσα σου
και τοτε η ανασα Του σε διαπερναει και ηχει , σαν σε δοναει η ζωη
φλογερα του ποιμενα
κι ζυγαρια δεν γερνει πια , μηδε κι ισορροπαει ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-11-2011