Βρόχινες πύλες

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βρόχινες πύλες… λίκνο απ’ άστρα
λακούβα με θυμό γεμάτη
καιρός μας τα ‘κανε «χαλάστρα…»
και πήρες άλλο μονοπάτι

Τέλος βροχής… ουράνια τόξα,
φαρμάκι πια είναι το ρακί μου
σ’ αγάπησα, μα είχα λόξα
να είσαι ολότελα δική μου

Μοίραζες το φιλί στα δύο
ήθελες κι άλλος να σ’ αγγίζει
δεν το περίμενες το «Αντίο»
και λες πως τάχα σε στραγγίζει…

Ναι! θ’ αντιδρώ…. κι ας είναι ο πόνος
καρφιά στο ιπτάμενο χαλί σου
σου το’ πα: «Θέλω να ‘μαι ο μόνος
που θα μεθώ με το φιλί σου!!!!»

Βρόχινες πύλες… μαύρη λύση….
πρότεινες…. μπας και μείνω, μάλλον….
Λες: «Θα ‘ναι η μοιρασιά μου ίση»…….
Σου λέω: « Μοίρασ’ τα με άλλον!!!!»

Νάουσα 29.11.2011

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2011