Έρωτα από φιλία

Δημιουργός: vasileios1909, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σήμερα πέρασα στιγμές σ'ένα δωμάτιο σκοτεινές και ας το παράθυρο τον ήλιο τον αφήνει.

Γιατί της νύχτας την αγκαλιά με μοναξιάς την σκοτεινιά, κανείς δεν την συγκρίνει.

Πάλεψα μέσα σε στιγμές λίγο χαμόγελο παρέα να μου φέρει.

Μα να πως πέρασαν και αυτές, και απ'το παράθυρο μου φέγγει μεσημέρι.


Και εκεί που εσύ αχ μοναξιά ήρθες και πάλι.

Βρήκα και εγώ να κρατηθώ απ΄το μπουκάλι.

Πες πως μπορεί ένα ποτήρι να την σβήσει την σκιά της.

Αφού σαν πίνω ποιο πολύ, νιώθω σαν να βυθίζομαι αργά στην αγκαλιά της.


Ρε μοναξιά ξέρω πως είσαι των ανθρώπων θυγατέρα.

Μα άσε με μόνο μου, ακόμα μια φορά κανε ποιο πέρα.

Είσαι εδώ και την στιγμή αυτή δεν την αντέχω.

Και το χειρότερο; Για άγγελο στο νου μου στην καρδιά μου, καμιά δεν έχω.


Όσες εικόνες, έρχονται φεύγουν, είναι εικόνες μιας φιλίας.

Που μόνο εκέινες την θωρούν, γιατί καμία δεν με βρίσκει άξιο σημασίας.

Και εγώ να ψάχνω σε σταθμούς, στου γέλιου αναστεναγμούς, πως να γυρίσω.

Την άλλη όψη του νομίσματος σε έρωτα πώς να την ντύσω.


Δες πως μπορεί μόνο μια λέξη σε χαρτί να σε ματώσει.

Δες Μοναξιά πως και η φιλία της μπορεί, να με πληγώσει.

Βγάζω με λόγια σε χαρτί, τις ερωτήσεις που η ζωή δεν θα απαντήσει.

Πως καταφέρνω θεέ μου πες, μία σχέση, από φιλιά με έρωτα να μυρίσει;
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-12-2011