Ο θάνατος φωλιάζει μέσα μου

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο θάνατος φωλιάζει μέσα μου.

Δεν είναι ορατός,
αλλά υποκρύπτει την αλήθεια,
σαν ψευδομάρτυρας.

Είναι ένας σπιούνος της ʼνοιξης,
και καταδότης της αγάπης.

Κι αν μαρτυρά το τέλος μου,
είναι πλάνη, είναι ψέμα,
εγώ ποτέ δεν βρήκα αγάπη,
δεν ένιωσα το χάδι κάποιου έρωτα.

Ο θάνατος φωλιάζει μέσα μου.

ʼνοίξτε τις πόρτες να φύγει,
να φύγει απόψε η ψυχή,
που δεν χωρά να αγαπά τον κόσμο.

Κι όσο προσπάθησε να τον αλλάξει,
βρήκε ένα φράγμα απο ζήλια,
βρήκε το αστέρι του εγωισμού.

Κι όσο προσπάθησε να τον ξεχάσει,
μετάνιωσε και θέλησε να ψάξει,
όσο ακόμα χρειαστεί,
να βρεί απο κάπου την αγάπη.

Χωρίς φιλότιμο, χωρίς αισθήματα,
ο ψευδομάρτυρας καραδοκεί,
και την αλήθεια υποθάλπτει.

ʼραγε να'μαι κι εγώ κομμάτι,
να'μαι κι εγώ ένας σπιούνος της ʼνοιξης?

Ο θάνατος φωλιάζει μέσα μου,
και κάποτε θα'ρθει, θα έρθει να με βρεί...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-11-2005