Φυγή

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την νύχτα αυτή θα σε γεμίσω με φιλιά,
στου κόσμου την ακρογιαλιά,
δώθε από τ’ όνειρο και κείθε από τη γη,
σε μέρη που δε θα ’ρθει αυγή.

Τα μάτια σου θα λαμπυρίζουν σαν φωτιά,
στις πλάνες όχτες του νοτιά,
με την αρμύρα του πελάγου τη διαυγή,
να σού ξεπλένει την πληγή.

Καράβι ολόμαυρο μ’ ορθάνοιχτα πανιά,
ναύτες δεμένοι στα σκοινιά
και νυχτοπούλι σκιαχτερό θα σ’ οδηγεί
βγάζοντας θάνατου κραυγή.

Εγώ θα σκούζω σαν τρελός στη σιγαλιά,
λες κι έχω στο λαιμό θηλιά,
μα με το δάχτυλο θα μού μηνάς σιγή
– η πιο στερνή σου προσταγή.

Τόσο πολύ σ’ αγάπησα, που, τώρα πια,
δεν έχω βάρκα ούτε κουπιά,
ν’ ακολουθήσω μ’ όση μ’ απομένει οργή,
την τραγική σου τη φυγή.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-01-2012