Προσωπικό

Δημιουργός: Κοιτάζω μ(προ)στά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διάβασε δυο τρεις στίχους χαζούς
που από νοημοσύνη ντράπηκαν
να γίνουνε ζωή.
Σ' έναν χειμώνα που μας τρώει
άκουσε τα λόγια μου,
προμαντεύουν τη σιωπή σου.
Στοιχηματίζω ότι δεν μου έδωσε η Μοίρα.
Κρύψε τον ήλιο μου
φυσώντας τον καπνό της ομορφιάς σου.
Πες ότι θες εγώ θα μείνω
στην άφωτη στροφή του εγωισμού
να σε συγκρίνω μ' οπτασίες και με κρίνα.
Κάνε ό,τι σε γεμίζει
την ατέλειωτη απόρριψη μην σβήσεις
μην αδειάσεις ότι μέσα μου επιζεί.
Πλήγωσε όσο θες τη νοσταλγία
μου ταιριάζει να πορεύομαι μισός
μα στ' αλήθεια φεγγοβόλημα μου μοιάζεις
μην μ' αφήσεις να κοιμάμαι μοναχός.
Σαρκώδη όνειρα να κάνεις,
με τύψεις μη φιλάς.
Βαρύ να χάνεις ότι βρίσκεις.
Πικρό στις μέρες μας να μην αγαπάς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2012