Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Φέλιξ Μέντελσον

Φέλιξ Μέντελσον

Δημιουργός: daponte, Σταύρος

ο δημιουργός του πασίγνωστου γαμηλίου εμβατηρίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=right][I]"Ο θάνατος είναι ένα μέρος στο οποίο ελπίζω να υπάρχει ακόμα μουσική αλλά όχι πια θλίψη"
από γράμμα του Μέντελσον[/I][/align]





[B]Ο Φέλιξ Μέντελσον (πλήρες όμομα: [I]Jakob Ludwig Felix Mendelssohn Bartholdy [/I]3 Φεβρουαρίου 1809 – 4 Νοεμβρίου 1847)[/B] ήταν Γερμανός συνθέτης της πρώιμης Ρομαντικής περιόδου (καθώς επίσης και ταλαντούχος πιανίστας και οργανίστας)
Ο Μέντελσον γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1809 στο Αμβούργο , το οποίο ήταν τότε μια ανεξάρτητη πόλη κράτος . Καταγόταν από δύο εύπορες γερμανοεβραϊκές οικογένειες. Ο πατέρας του Αβρααμ ήταν τραπεζίτης και οπαππούς του Μόζες Μέντελσον ήταν φιλόσοφος. Η μητέρα του καταγόταν από την οικόγένεια Μπαρτόλντι και το επώνυμό της προστέθηκε όταν ολόκληρη η οικογένεια μεταστράφηκε από τον ιουδαϊσμό στο χριστανισμό. Η μεγαλύτερη του αδελφή Φάννυ ήταν εξίσου χαρισματικό ,μουσικό ταλέντο.

[B]Από μικρή ηλικία ο Μέντελσον θεωρήθηκε παιδί θαύμα( όπως ο Μότσαρτ) Πρωτοέπαιξε μπροστά σε κοινό , στην ηλικία των 9 ετών και ξεκίνησε να συνθέτει περίπου στην ίδια ηλιίκια
Σε ηλικία μόλις 17 ετών έγραψε την Εισαγωγή στο [I]¨Ονειρο Καλοκαιρινής Νύχτας [/I]του Σαίξπηρ(εισαγωγή για την ομώνυμη θεατρικη παράσταση).. πολλά χρόνια αργότερα έμελλε να συνθέσει τη μουσική για ολόκληρο το έργο.[/B]

Ο Μέντελσον είχε λάβει ευρεία μόρφωση (λογοτεχνία, ζωγραφική, γλώσσες και φιλοσοφία)
Είχε επίσης την τύχη να συναναστραφεί στο οικογενειακό του περιβάλλον σημαντικούς εκπροσώπους της επιστήμης και των τεχνών.
Μετ'α τη γνωριμία με τον περίφημο ποιητή Γκαιτε ο οποίος μίλησε με κολακευτικά λόγια για το πρώιμο μουσικλό ταλέντο του ο μέντελσον μελοοίησε αρκετά ποιήμτα του Γκαίτε ανάμεσα στα ο΄ποία και τα [B]" Νηνεμία και αίσιος πλους"[/B] και το [B]"Βαλπούργεια Νύχτα"[/B]

[B]Μία από τις μεγαλύτερες συνεισφορές του μέντελσον στην παγόσμια μουσική ήταν η "επανανακάλυψη" της μουσικής του - από καιρό λησμονημένου συμπατριώτη του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Αφού μελέτησε τις παρτιτούρες από τα μεγάλα έργα θρησκευτικής μουσικής του μπάχ , τα επανενορχήστρωσε και τα παρουσίασε στο φιλόμουσο κοινό , ξκινώντας από τα [B]Kaτa Ματθαίον Πάθη , στα 1829.[/B]

[/B]Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Μ. ταξίδεψε επανειλλημένα σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις και είχε επαφές μς τους εκεί μουσικούς και ζωγράφους . Τα ταξίδια αυτά υπήρξαν πηγή έμπνευσης για μερικλά από τα γνωστοτερα έργα του όπως η [B]Εισαγωγή Εβρίδες, Η Σκωτική Συμφωνία και η Ιταλκή Συμφωνία.[/B]το 1835 μέχρι το θάνατό του ήταν διευθυντής της Ορχήστρας της Λειψίας.

[B]Η υγεία του Μέντελσον επιδεινώθηκε από την υπερκόπωση . Ο ξαφνικός θάνατος της αγαπημένης του αδελφής Φάννυ του έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Πέθανε στις 4 Νοεμβρίου 1847 μετά από επανειλλημένα αγγειακά εγεκεφαλικά επεισόδια.
Λέγεται ότι κατά τη στιγμή του θανάτου του μια μπάντα περνούσε παίζοντας ΄΄εξω στο δρόμο και ο συνθέτης με τις τελευταίες του δυνάμεις ανακάθισε στο κρεβάτι με τα χέρια απλωμένα για να διευθύνει και μετά κατέρρευσε και άφησε την τελευταία του πνοή.[/B]

Ο Μέντελσον ήταν μουσικά αρκετά συντηρητικός και κριτίκαρε τα πιο ριζοσπαστικά μουσικά έργα των συγχρόνων του Μπερλίοζ , Λιστ και Μέγερμπερ Γνωρίστηκε και συνδέθηκε μετον Σοπέν και με τον Σούμαν.
Εξαιτίας της εβραϊκής καταγωγής του η μουσική του λογοκρίθηκε τον 20ο αιώνα από το ναζιστικό καθεστώς το οποίο κατεδάφισε και το άγαλμα που είχε ανεγερθεί προς τιμήν τουστη Λειψία. (η ανακατασκευή του αγάλματος έγινε μόλις το 2008)

[B]Το περίφημο γαμήλιο εμβατήριο γράφτηκε ως μέρος της μουσικής επένδυσης του θεατρικού έργου του Σαίξπηρ "¨ονειρο Θερινής Νύχτας"/ ως μουσική υπόκρουση για τον γάμο των Ξωτικών του δάσους ......Ή ευρεία δημοφιλία που απέκτησε το κομμάτι(μετά το θάνατο του συνθέτη) οφείλεται στο ότι παίχτηκε στο γάμο της κόρης της Βασίλισσας της Αγγλίας Βικτώριας (η οποία λάτρευε τη μουσική του Μέντελσον) πριγκήπισσας Βικτώριας Αδελαϊδας με τον πρίγκηπα Φρειδερίκο Γουλιέλμο της Πρωσσίας στα 1858. Έκτοτε ακούγεται σε όλους τους γάμους[/B].

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2012