Στη βιβλιοθήκη του κρημνιζόμενου κάστρου

Δημιουργός: Vincent

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο δωμάτιο με τα ιερά βιβλία, τα μυστικά
Τα Άγια και μακρυνά κρανία κοίτομαι,
Πνιγμένος μέσα στην σιωπή και σε μια γνώριμη αγωνία
Που μου προκάλεσε το άπιαστο όνειρο, η αδικία
Η χλευή, η λήθη, η μάταια υπόσχεση και η προδοσία

Στέκομαι εκεί, βυθίζομαι σε μια Ολύμπια απραξία
Πάνω από τον κόσμο και την προέκταση του
Πάνω από την τρέλα, προσπαθώντας να αγγίξω την ουσία
Να συγχωρώ, να χαίρομαι, να υπομένω και να ελπίζω

Έφτασα εδώ, ώς ένα βαθμό, για το Σώμα και το Αίμα
Σε κάθε σταυροδρόμι, σε κάθε ένδειξη ή σημάδι...
Τα είχα για οδηγό, και πια βουτάω στο κενό
Θέλω συχνά να δραπετεύσω, να ξεφύγω
Μα γυρίζει στα αυτιά μου ο θρήλος για την υπομονή
Ξανά και ξανά, σαν ξεφτυσμένη προσευχή ξανά και ξανά

Πριν ο ήρωας αγγίξει το μοιραίο του ξίφος
Πολύ πριν μάθουν όλοι πως είναι ήρωας, αιώνες πριν γίνει μύθος
Στο σκοτεινό του δωμάτιο τον σακατέβουν βασανιστικές ερωτήσεις
Και κάτι τέτοιες ώρες είναι τόσο δύσκολη η πίστη
Και έρχονται οι καταραμένες ώρες που είναι τόσο δύσκολη η προσευχή
Και μένει στην άδεια του παλάμη μόνο η θλίψη, η αμφιβολία
Η απόγνωση της αδιέξοδης υπομονής, η ενοχή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2012