Λέσχη κρετίνων

Δημιουργός: Vincent

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακόμα ένα μάζεμα των ισχυρών της γης

‘Μόνοι ευαίσθητοι και φωτισμένοι εμείς
Και είναι απέθαντοι αυτοί οι υποτελείς

Και ας φωνάζουν και ας βουτάνε στο κενό
Είναι φτιαγμένοι από άλλο υλικό

Γεννιούνται με νεκρά όλα τα όνειρά τους
Μόνο για λύπες ειν’ πλασμένα τα παιδιά τους’

Θέλω καιρό να σπάσει τώρα αυτή η πόρτα
Να τρέξω γρήγορα εκεί που έτρεχα πρώτα

Μέσα σε όνειρα και έρωτες και αστεία
Που μας σκοτώσανε γενιές πολυτεχνεία

Και μας πουλήσανε στεγνά χωρίς ντροπή
Σε αγέλες κρετίνων που μας κλέβουνε τη γη

Και μες τα σπλάχνα μας φουντώνει η οργή
Είμαστε εμείς ο αέρας, η θάλασσα, η γη
Όλοι εμείς οι είλωτες, οι περιθωριακοί

Και τότε θα ‘θελα να ‘ξερα που θα κρυφτείτε;
Και σας το λέω στεγνά, νωρίς πριν ηττηθείτε
Όσοι μας πουλήσατε να πα' να γαμηθήτε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2012