Η ράτσα των Ελλήνων

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

12.04΄31΄΄ 17/2/2012

Ήταν θαρρείς που έλαμνε, η θάλασσα στον Ήλιο
κι οι χρόνοι φτερουγίζανε, στα κύματα αιώνες,
σαν ο λαός μας χόρευε, ειδύλλιο το ειδύλλιο,
με τους Θεούς και έστηνε, του πνεύματος πυλώνες,

οργώνοντας τα πέλαγα, με πλοία ποντοπόρα
και έντυνε τα μάρμαρα, με φως και με αξίες
και ήταν η Ελλάδα μας, σαν νύμφη σε αιώρα,
ανάμεσα στους έναστρους, της ζήσης Γαλαξίες

και σπέρνανε οι Έλληνες, σε λόγγους και νησάκια
βουνοκορφές και έρημες, απάτητες γωνίες,
ξωκλήσια σαν το άναμμα, ψυχών μας καντηλάκια
και πανηγύρεις μ’ άσματα, τις μύριες αγωνίες,

τραγούδαγαν και ζύμωναν, τον πόνο στην ψυχή μας
και τότ’ αυτός γινότανε και φίλος κι αδερφός μας,
το νήμα στον λαβύρινθο κι η σταθερή αρχή μας,
πορείας οδοδείκτης μας και Γένους οδηγός μας

αυτός λοιπόν ο πόνος μας κι αυτό το κύτταρό μας,
της Θείας κοινωνίας μας και της μετάληψής μας
και Τον Θεό κατέβαζε, να σύρει τον χορό μας,
στις φλέβες τον πυρρίχιο, κάθε ανάνηψής μας

κι ήταν που λες Ρωμέϊκη, η ράτσα των Ελλήνων
και μπολιασμένη μόνιμα, το αίμα Του Χριστού μας,
γι αυτό και ήταν πάντοτε, η χώρα των ωδίνων
και πάντα θα ‘ν’ αθάνατη, στο μένος καθ’ εχτρού μας…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-02-2012