Για τους ανθρώπους

Δημιουργός: Τάκης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πολλή μελέτη και χαρτί
και πολλοί αστυνομικοί

πολλά, πολλά, κι άλλα λεφτά
κι ένα φιλί στα πεταχτά

τοξίνες και αδιαφορία
να! η μοντέρνα κοινωνία!

διψάς για μία στάλα νιότη
που σου στερήθηκε διότι

πρέπει δουλειά, πολλή δουλειά
για τα λεφτά, κι άλλα λεφτά..

τσιμέντο γίνανε οι κόποι
μίας ζωής σε μία πόλη

και η ζωή σου σιγοκλαίει,
σε μια γωνιά, την βλέπουν όλοι

κι αν ήθελες αγάπη, πάθος
δυστυχώς -σου 'παν- είναι λάθος

εκφράσεις τέτοιες, "παιδικές",
αυτά ανήκουνε στο χθες..

τώρα πιο γρήγορα, βιάσου
και στα γραφεία του θιάσου

διάλεξε ρόλο και εποχή
παίξε αν θές και τον ληστή

ρόλοι πολλοί για πρωταγωνιστές
μα όλοι γίνονται ληστές..

μπαλάντα τρόμου, οσμή θανάτου
έρχεται πάλι απ' του θεάτρου

την άδεια εξέδρα, κι οι θεατές
κέρινες κούκλες, νεκρικές..

στα βενζινάδικα, στη λαμαρίνα
μετράς το αίμα σου κάθε μήνα

και η ψυχή στεγνώνει, ακολουθάει
γοργά το τέλος που έρχεται και ανάβει

ένα κερί στον ήρωα που εχάθει
ψάχνοντας διαφυγή μέσα από λάθη

μέσα από το κυνήγι του ονείρου
στου κλειδαμπαρωμένου παραθύρου,

η μαύρη βρώμα έκατσε της πόλης
και η πανωλεθρία της πανώλης

αποδεκάτισε ανθρώπους κι όμως πάλι
τα κύματα χτυπάνε στο λιμάνι

γεμάτα κατακάθια των ψυχών μας
εγκλήματα των νέων αρχηγών μας

χτυπάνε δυνατά στην προκυμαία
όλα καλά, εντάξει, όλα ωραία:

νεκρά παιδιά φτιάχνουνε μια παρέα
και συζητάνε για τις πιθανότητες

των ζωντανών να έχουν ιδιότητες
που δεν τις έχασαν ακόμα με το κύμα

πληροφορίας, και στο κάθε βήμα
τους έρχεται στο νου τους ένα ποίμα

μόνο που έρχεται σε εκείνο το κομμάτι
που μένει κάτω απ τη λήθη και τη νάρκη

γιατί ως γνωστόν στα κτίρια από μπετό
στους εγκεφάλους τους το 10 τα εκατό

μονάχα δίνει την επίφαση ζωής
κάτω από σάρωμα τυφλής υπακοής

στου νέου κόσμου τους ολόχαρους προστάτες,
και γω είμαι ένας απ' του πλήθους τους διαβάτες..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-03-2004