Η Έμπνευση στο Πουθενά

Δημιουργός: ΕΥ-ΔΟΚΙΑ, ΕΥΔΟΚΙΑ ΤΣΟΤΑΚΟΥ

Εμπνευσμένο από αυτή τη μελωδία http://youtu.be/9kE83T9_Sf4

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα τσιγάρο που καίγεται
Ο στίχος που δεν βγαίνει στο χαρτί
Καίει τα χείλη, μα βιάζεται να σβήσει
Περνάνε οι ώρες, περνάνε τα λεπτά
Πάνω από την άσπρη κόλλα
Χαμένη η έμπνευση στο πουθενά
Και το τσιγάρο σιγοκαίει,
Ακουμπάει η φλόγα του στην άκρη των δακτύλων
Ανοίγω το παράθυρο,
Πάλι δεν άναψαν τα φώτα του Δήμου
Στην απέναντι πολυκατοικία, μέσα από ένα παράθυρο
Φαίνεται λίγο φως…
Δυο σκιές φιγούρες δίνουν παράσταση πίσω από την κουρτίνα
Γυρνώ και κοιτώ την κόλλα..
Λευκή, άσπρη, άδεια από ιδέες, συναισθήματα, άδεια από ζωή.
Η μυρωδιά του καπνού, τα πεταμένα ρούχα στο πάτωμα,
Χαρτιά, σκορπισμένες φωτογραφίες, κι ένα κερί που λιώνει στο ποτήρι.
Πόσο σκούροι φαίνονται τη νύχτα οι τοίχοι;
Πόσο άστατη ολόκληρη η ζωή;
Μια μελωδία συνοδεύει τη μελαγχολία της στιγμής,
Ο τίτλος της μου θυμίζει τη χρονική στιγμή «Συμπληγάδες Μέρες»
Το κορμί μου αφήνεται, ο νους αφήνεται..
Βγάζω από πάνω μου τα ρούχα, χορεύω γυμνή..
Ανοίγω τα χέρια, στροβιλίζομαι..
Σκοντάφτω, τραβάει τη προσοχή μου μια φωτογραφία παιδική
Την παίρνω στα χέρια… την κοιτώ..
Δεν τη γνωρίζω..
Πως βρέθηκα από το τότε στο τώρα;
Ο ενδιάμεσος χρόνος που οδήγησε το είναι μου.
Σε ποια εποχή;
Σε ποια εποχή;
Η μελωδία δυναμώνει, ο παλμός δυναμώνει
Σφίγγω την κορνίζα να σπάσει το γυαλί..
Θέλω να αγγίξω για μια φορά την παιδική μου τη ψυχή.
Κάπου, λέω, το λάθος θα είναι στην αρχή..
Μα αυτά τα αθώα μάτια δεν ξέρουν τι πάει να πει ζωή..
Το μόνο που μου λένε είναι «ψάξε να βρείς διαφυγή….
Ίσως η απάντηση να βρίσκεται εκεί, σε μία κόλλα άσπρο κενό χαρτί………».

ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
21/02/2012

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2012