Εφήμερο

Δημιουργός: Vincent

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι αλυσίδες μου ποτέ δε σπάνε
Η χαρά μου έχει φύγει εδώ και καιρό
Όταν ξυπνάω πονάω και φοβάμαι
Και την γαλήνη – το ξέρω – πως ποτέ δε θα τη βρω

Αλίμονο
Τα χρόνια περνάνε άδεια
Οι αλυσίδες μου… Οι αλυσίδες μου…
Παραμύθι επαναλαμβανόμενο

Ευτυχώς η αθλιότητα είναι μια επιλογή συλλογική
Μα ακόμα δεν ξέρω που να ψάξω για τη ζωή που
Μοιάζει με όσα ονειρεύομαι ΕΓΩ

Μπορεί να μην αντέχω αυτό που ζω
Μα δε το σκέφτομαι και συνεχίζω

Μπορεί να μην ανέχομαι τον κόσμο ως έχει
Μα έχω κουραστεί να προσπαθώ
Και
Πιστεύοντας πως το παιχνίδι από χέρι
Είναι χαμένο
Ονομάζω αυτό το βούρκο εφήμερο
Ώστε από τώρα και για πάντα να μπορώ
Ήσυχα το βράδυ να κοιμηθώ…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-02-2012