σε ένα ταξίδι στη γη

Δημιουργός: gerontas, ΣΑΡΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

η ψευτια εχει βάλει τα καλά της και μου χορεύει καρσιλαμά...ομως επειδη αυτή την πουλουσα χρόνια στους ανθρώπους μου και βίωσα τις συνέπειες της ψευτικης υπόστασης μου ΔΕΝ την θελω πια στην ζωη μου. ΕΙΜΑΙ Ο ΣΑΡΑΝΤΗΣ χρεωκόπησα την ψυχή μου χιλιες φορές,ποδοπάτησα ανθρώπους που με αγαπούσαν αλλες τόσες..Κατέστρεψα την ζωή μου αλλες χίλιες....ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΝΑΣ δεν εχει το δικαίωμα να ισοπεδώνει μια προσπάθεια μετανοιας κι αυτογνωσίας ενός χρόνου... κι ολη αυτη την προσπάθεια που κάνω και γνωρίζω πως θα ειναι διαδικασία ζωής.Εμαθα μεσα απο τα παθήματα μου να βλέπω την αληθεια στη ζωή μου κατάματα με όλες τις αδυναμίες κι ολες τις αγκυρες που με ακολουθουν πιστά απο το παρελθόν μου.Εμαθα ν αγκαλιάζω τις αδυναμίες μου και να τις κοιμίζω ετσι ωστε να μην ειναι καταστρεπτικές στην καθημερινότητα μου.Εχω σιχαθεί το παρελθόν μου και δεν θα το επιτρέψω να βγει στην επιφάνεια για να με ορίζει.όπως δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να μου οριζει απο δω και πέρα το τι ειμαι...με οριζουν αυτά που γράφω σαν gerontas και πλέον σαν ΣΑΡΑΝΤΗΣ...κι αυτό γιατί οταν η ζωή σου διαλυεται και οταν πισω σου εχεις αφήσει στάχτες και σ αυτές εχεις αναγκάσει μια γυναίκα και τρια παιδιά να υποφέρουν εξαιτίας σου ...δεν εχει νόημα πλέον η ζωή μου χωρίς την υπαρξη σ αυτήν της ΑΛΗΘΕΙΑΣ...όσο κι αν με πονάει όσο κι αν με γονατάει όσο κι αν με ματωνει καθημερινά ακόμα και τα δάκρυα μου...Σαυτήν θέλω να ζώ και σε οποιον αρέσει...και τα ΛΟΓΙΑ τα ψευτικα τα μεγάλα τα αφήνω σ αυτούς τους δηθεν ...οποιοι κι αν ειναι αυτοί και να ξέρουν κάτι Η ΜΙΖΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ... κι εγω εχω καιρό που την αφησα πίσω μου...ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ...

Σε ενα ταξίδι στη γή
σε μια ζωή νηστική
νερο γυρεύω να πιω
την ψυχή να ξεδιψάσω.

κι οπως ήμουν τυφλός
ξάφνου μπροστά ενα φως
νομιζω πως ειναι θεός
υπαρχει ελπίδα μου δειχνει

και εγω σακάτης σωστός
απο ψυχή νιωθω μισός
απο καρδιά μαραμένος,
νιώθω και κρύος

σιγά σιγά και δειλά
απλώνω τα χέρια μπροστά
να σηκωθω προσπαθώ
μα ακόμα τα πόδια λυγίζουν.

και ειναι η δίψα αυτή
αυτη που ζητά η ψυχή
μεσα σαυτη τη ζωή
να νιωσω ,να ζήσω αλήθεια

μα ειναι όλα θολά
γυρω γεμάτα ψευτιά
με μια καρδιά που πονα
αλήθεια πως θα γνωρισω

Γυρνάω απο δω,γυρνάω απο εκει
παντου εσένα να ψάχνω.
Κοιτάω εδώ, κοιτάω εκεί
μα δυστυχώς δε σε βρίσκω.

κι οταν σε ειδα ξανα
ετρι ψα ματια καρδιά
τσιμπησα σωμα κορμί
ονειρο παλι μην εισαι

μα τι λεω ο τρελός
εδω που ψάχνω για φως
εγω που ειμαι φτωχός
δεν υπάρχει ελπίδα καμία.


Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-03-2012