Βότσαλο

Δημιουργός: Tilt

Επανάληψη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λες καί σαλπάραν τα φεγγάρια σου γι αλλού,
ανακλαδίζεσαι σε άναστρες διαστάσεις.
Πρόστυχα ρίμελ τη ματιά σου προ πολλού
αποστερήσανε απ το χρώμα της θαλάσσης.

Με σκιές μασκάρεψες σε εικόνα εφιαλτική
το φωτεινό, όμορφο τοπίο στο πρόσωπό σου.
Σε μιάν ανέλιξή σου ψυχεδελική,
σε τύφλωσε η αύρα από το φωτοστέφανό σου.

Σ αναστενάρια συνδαυλίζεις πυρωσιές
κι αργοκυλιέσαι ηδονικά στη χόβολή σου.
Ορδές αγγέλων, από ονειροφαντασιές,
στο βάλτο βούλιαξαν της αυθυποβολής σου.

Τον παιδικό, πού μούκλεψες, χαρταετό,
γιά να πετάξεις ως τού Απόλυτου τη φύση,
σκαφτό τον βρήκα σε τσιγάρο σου στριφτό,
σ ένα αχταρμά από αηδία καί χασίσι.

Λες καί σαλπάραν τα φεγγάρια σου γι αλλού,
τα εφτά τα πέπλα γδύθηκες, της Ειμαρμένης
καί σαν το βότσαλο, στην άμμο τού γιαλού,
στο πέλαγο να σε πετάξω, περιμένεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2005