Ανοιξιάτικη ιστορία

Δημιουργός: esperia iris, Μάγδα Δούκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αντάριασε η θάλασσα του Μάρτη
και όνειρα- λουλούδια έχει ξεβράσει
εδώ είναι η καρδιά μου… σου είπα πάρτη
πριν το ταξίδι μου τελειώσει και γείρει να βραδιάσει

και εσύ που κρύφτηκες πίσω από άνοιξης εικόνα
κι έπαιζες κρυφτό με τη σκιά σου
φοβήθηκες τα λόγια σου… εδώ μη μείνουν μόνα
γιαυτό και με φυλάκισες για πάντα στη γητειά σου

δώρο πνοής σου πρόσφερα ξανά… κι ακόμα μία
έτσι για πείσμα του καιρού κι ένα παλιό γινάτι
τον έρωτα θεώρησες τρελή αδυναμία
κι εμένανε πρεζάκι τραγικό σε κούφια οφθαλμαπάτη

δε με πειράζει πια που αρνήθηκες τα άνθη
είναι κι αυτό δικαίωμα… σαφώς το συγχωρώ
όμως του χρόνου το ρολόι για μένα απεφάνθη
σε μαραμένα λούλουδα πάνω να προχωρώ

και καθώς φεύγω και σιγά αποχωρώ
στερνή φορά γυρίζω το κεφάλι
τα μάτια δένονται κι εκστατικά θωρώ
ότι σαν ήλιος στέκεσαι σ’ ολάνθιστο λιβάδι

όμως αφού για εσένανε δεν έγινα ουρανός
και την ψυχή σου δεν πότισα αμβροσία
να’ σαι καλά… ποτέ μη μείνεις μοναχός
και να θυμάσαι που και που… μια ανοιξιάτικη ιστορία.


Μάγδα Δούκα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2012