Αταξινόμητο και αταξινόμητο

Δημιουργός: TheSmileyIcon

Στο πόδι πάλι. δεν μου έρχεται κάτι καλό τελευταία... :/

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι απο τις μέρες που αναπνέω δίχως να χω σκοπό
απο τις μέρες που να ζήσω, ποτέ δεν ήτανε γραφτό
ίσως φταίω εγώ, που έχω, άγγελων μνήμες σε καζάνια
μα σημάδια στα Ενωχιανά έχω στην καρδιά μια αράδα

λιμάνια είναι οι στοχασμοί μου και καράβια οι λέξεις
όσο κοντέυεις, μ' αποφεύγεις, λες δεν το αντέχεις
με παιδεύεις, δε συμφέρεις, ένα φιλί δεύτερο χέρι
δεν το χρειάζομαι πια γιατί έχω στα στήθη ένα μαχαίρι

μια λεπίδα ποτισμένη με δηλητίριο αισχρό
με στέλνει σε μονοπάτια που να ξεχάσω προσπαθώ
γιατί εγώ έχω πάντα το ίδιο πρόβλημα
μένει σημάδι απ' την πληγή αν γίνει απο κόλλημα

δυστυχώς κολλάω πάντα όπως η μύγα στη φωτιά
δίχως λόγικη μόνο η έλξη αρκεί για να μένω κοντά
γιατί πάντα αν τα βάλω στην σειρά καίγονται τα φτερά
στην τελευταία στροφή, στην τελευταία ματιά

εκεί που βλέπω πίσω απο τις μάσκες και τη φανφάρα
σπάει η πλάκα και πάντα με πνίγει η αντάρα
γιατί δεν είμαι αρκετά δυνατός για να κολυμπώ
το ποτήρι μου είναι θάλλασα γεμάτο μέχρι να πνιγώ

δεν πίστευα πως οι δαίμονες πέρνανε μορφές αγγελικές
μάτια να στάζουν φως, και φωνές τοσό γλυκές
τώρα όμως έχω πάρει το μάθημα που δεν έμαθα νωρίς
και βαστώ μαχαίρια μοναξιάς, μην με ερωτευτείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-03-2012