Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Ερωτας

Ερωτας

Δημιουργός: curious

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φυλλομετρησα τα βηματα, μεσα απο χαρτί κι απο σελιδες,

ενιωσα τον ερωτα στις ακρες λεξεων ομορφων και στις ριμες.

Ερωτευτηκα ενα ποιημα, αφεθηκα στην αγκαλια του, σε καθε

συλλαβη και κομμα,ενιωσα, εζησα το άρωμά του - αρωμα ψυχης-.



Δεν ηταν αισθημα περαστικο, ηταν... ακομη ειναι, ποιημα του, σε

αγαπω - βαθια, περσσοτερο απ' το βαθος - οπως σε γεννησε, οπως

σε επλασε. Σε αγγιζω, με αγγιζεις, στην ομορφια της ωραιότητάς σου,

η ψυχη μου γονατιζει. Θελω να σε μοιραστω, ομως φθονω τα βλεμματα,

που αδηφαγα σε θωπευουν - πως εμπνευση απ΄την πηγη του ποθου

μου γυρευουν -.



Γι΄αυτο ζηλοτυπα σε κρυβω. Το παθος - ασυγκρατητο- και δεν οριζω.

Τα λογια σου - στα λογια σου - σ' αυτα τον έαυτό μου θρυμματιζω και

παλι ζωντανευω. Φοβαμαι μη σε χασω...Φοβαμαι μη σ'αφησω. Ο χρο-

νος λενε, πως τα παθη ολα ημερωνει, ποταμι που κυλαει και τη χαρα μας,

πως σκοτωνει. Σβηνει και ξεδιψαει και ξεθυμαινει και αρωμα και ευωδια.



Μα... ακομη οταν σε διαβαζω, το ιδιο σκιρτημα, πρωτης αφης και ερωτα

ξυπνημα. Ποτε στη ληθη σου ποταμι-χρονου, υπνο ας μη γευτω. Σ' αυτο

το παθος αιωνια ας βουλιαζω - πιο βαθια κι ακομη περισσοτερο απ' το

βαθος-. Κι ο χρονος ανατρεπτικα περαστικος, αυτο τον ερωτα ποτε ας μην

ξεπλυνει, μεσα μου ευωδια κλεινω - για παντα - η δικη σου μνημη.



Ερωτας. Δεν ξεδιψω, μα ουτε και στερευω, για σενα γινομαι και προσπαθω

να γινομαι και ηρωας και βασιλιας, καθε φορα που σε κοιτω, ερωτας και

φλογα και φωτια, με λεξεις καμωμενος. Με λεξεις που ζωντανεψαν και

μιλησαν μεσα απο χαρτί - ροδώνας - πριν, χρονια πριν, όπου ο σπορος

αφημενος, μα τωρα να και παλι, πως γεννηθηκε ζωη και ερωτας με λεξεις

θεριεμενος.



Και ενιωσα αυτο το ξυπνημα. Κι ηταν η γεννηση μιάς δευτερης αυγης,

νιωθω πως... απο πνευμα εμπνευσμενο, χερι που δε γνωρισα, μα ερωτας

ψυχης. Ο χρονος λενε, ανατρεπτικα περαστικος, τα παθη ολα ημερωνει,

μα μεσα μου ευωδια κλεινω - για παντα η δικη σου μνημη. Δεν ξεδιψω,

μα ουτε και στερευω και γινομαι και προσπαθω να γινομαι και ηρωας

και βασιλιας... καθε φορα και 'γω απο... λεξεις καμωμενος.






















Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-03-2012