Μικροαστικό στιγμηότυπο

Δημιουργός: esperia iris, Μάγδα Δούκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το βράδυ πέφτει
και τυλίγει...
τους μαύρους κισσούς του
γύρω από το κορμί σου
καθώς ...
σκυφτή στο νεροχύτη
θα πλένεις τα πιάτα
φορώντας τα φούξια γάντια
στο χρώμα της τσιχλόφουσκας
αυτά που θυμίζουν...
γλυκιά ζωή
τα παιδιά θα τρέχουν
και θα φωνάζουν με ιαχές
κυκλώνοντας σε
και θα νιώθεις τόσο... μα τόσο... ευτυχισμένη
λίγο πριν αυτά,
για ακόμη μια φορά
σε μισήσουν...
διαπιστώνοντας ότι είσαι
κάτι απόμακρο
που ποτέ δεν θα φτάσουν
και εσύ...
θα καθίσεις κοντά του
μεγαλώνοντας την απόστασή
μεταξύ σας
για να μπορείς να αναπνέεις...
και μ’ ένα μυθιστόρημα φτηνό
θα ξεχαστείς
αφού δεν έμαθες ποτέ να ζεις
και να ονειρεύεσαι δεν ξέρεις
το κρυστάλλινο βάζο του τραπεζιού
από ένα σκούντημα τυχαίο
θα σπάσει...
και εσύ πρόθυμη
μα και συνάμα συγκαταβατική
σχεδόν ευχαριστημένη
θα τρέξεις να μαζέψεις
τα κομμάτια του κρύσταλλου Βοημίας
και καθώς θα κόβεσαι
και θα ανοίγουν πληγές
και το αίμα θα τρέχει
ζεστό και βελούδινο,
άλικο ζωντανό
μια ανομολόγητη ηδονή
και μια πρωτόγνωρη ευφορία
θα σε πλημυρίζει
αφού επιτέλους
κάτι θα νιώθεις...
και θα σου επιβεβαιώνει... το ότι ζεις…

Μάγδα Δούκα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-03-2012