Θήραμα Τραυματισμένο

Δημιουργός: TheSmileyIcon

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαστώ τα πέταλα των τριαντάφυλων
σε χέρια απο αγκάθια βασανισμένα
πρώτη φορά, νιώθω το χάδι το απαλό
ίσως η τελευταία που το χάδι είναι για μένα

τσιτωμένο δέρμα, σα κατάρα ξέστομη
ασφυχτικό ρουφάω αέρα, ίσως σήμερα να λήγω
ακόμα λίγο, ασε με να περιφέρομαι εδώ
είναι πολύ όμορφα να φύγω μα άσχημα να ξεμείνω

δείχνεις να μην μου δίνεις σημασία
άλλωστε το μόνο που έχω είναι δυο κουρέλια
πάντα τα ζητούσες τα ήθελες για φορεσία σου
κι όσο τα βρωμούσα είχες στο βλέμα δυσαρέσκεια

πυρακτωμένα μάτια, με ραπτική δίχως ψεγάδια
σαν κόρη βασιλική υποκρινόσουν χαρακτήρα
κάθε λέξη σου, ακόμα μια σπίθα απ' τη φωτιά
είχες όνειρα πνιγμένα σε λάδι για αναπτήρα

όσο γελούσε η μοίρα εσύ μισούσες με μανία
την παραμικρή ελπίδα έπερνες να κάνεις αλυσίδα
νοσηρή, με υπομονή του κόρακα ανυμνείς
την προδοσία η οποία έχει το φιλί σου για σφραγίδα

μήπως έπρεπε να μείνω κοντά σου;
να διαφθείρεις τον νου μου με αγκαλίες ενοχής;
πάπλωμα να γινόμουν να καλύπτω τη ντροπή σου
να με εγκλώβιζες μαζί σου με έρωτα προσμονής;

όσο χορεύανε τα λεπτά στο χορό της ζωής
έβλεπα στα μάτια σου την μελαγχολία που περνούσα
αλήθεια ακόμα δεν ξέρω αν δεν ήτανε λαγνεία
ή αν λόγω της θλίψης σου ένιωθα πως σ' αγαπούσα

άλλωστε όσοι θελήσανε την γεύση σου ηταν
δυστυχισμένοι σαν χήροι και σα ναύτες πεινασμένοι
κάθε φορά που απειλούσες να μην τους ταίσεις
λυσάγανε και σε αφήνανε με δάγκωμενο χέρι

πρόσθετο στην δυστυχία σου, την γλύτωσα
απο τα πλοκάμια σου που μου κλέβαν το κάθε βήμα
όμως τι άνδρας θα ήμουν αν δεν ξέφευγα ποτέ;
αν δεν είχα την αξιοπρέπεια μου στα χέρια μου σαν λίμα;

απο το ιστό συναισθημάτων που έραψες εγώ ξέφυγα
δεν ήταν δύσκολο ούτε και ρίσκο χαμένο
αρτιμελής μα κουρελής, νόμιζα πως επέζησα
μα βαθιά στα σπλάχνα, είμαι θήραμα τραυματισμένο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-03-2012