Ή τελευταία στιγμή

Δημιουργός: merlin17254, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ή τελευταία στιγμή

Βαριά τά συναισθήματα, διάχυτη ή λύπη.
Βλέπει αύτήν πού άγάπησε, νά τόν έγκαταλείπει.
Είκοσι χρόνια δύσκολα, τής στάθηκε στό πλάι
κι αύτή, τά νιάτα τούφαγε καί είς βάρος του γελάει.

Ήταν μικρή καί άβγαλτη. Δέν ήξερε άπό άντρες.
Μά , τώρα πού μεγάλωσε, τούς παίζει σάν τίς χάντρες.
Ό κόσμος τόχει τούμπανο, μά αύτόν δέν τόν πειράζει.
Λέει ,πώς ότι έκανε, καθόλου δέν τόν νοιάζει.

Τό πρόσωπό του έχωσε, βαθιά μέσα στό χώμα,
μά, λίγο λίγο ,ένοιωθε ,ότι γινόταν λιώμα.
Γιατί ήτανε ξεκάθαρο, ότι είχε πιά τελειώσει
κι ότι ή καρδιά της γιά αύτόν, είχε τελείως παγώσει.

Έφτασε έκείνη ή στιγμή, πού τόσο τήν φοβόταν
καί, πού σάν θύελλα γοργά,άπό μακριά έρχόταν.
Ούτε μιά λέξη μπόρεσε, μπροστά της νά ψελλίσει.
Κάτι καινούριο νά τής πεί, γιά νά τήν μεταπείσει.

Τό μόνο πού τής ζήτησε, σάν ζύγωσε τήν πόρτα,
γι αύτόν τό πιό σημαντικό, άπ όλα τ άλλα πρώτα,
ήταν νά ντύνεται ζεστά. Κρύο ποτέ μήν νοιώσει,
μήν τόν Χειμώνα πούρχεται, τής τύχει καί κρυώσει.

------------------------------------------------------------------

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-03-2012