εφηβεία ετών σαράντα

Δημιουργός: χρήστος

τώρα βέβαια είναι 42 και...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

να μεγαλώσω κάποτε Βιαζόμουν
να κάνω πράξη όσα ονειρευόμουν
μα τώρα που μεγάλωσα
είδα πως κατανάλωσα
τα νιάτα μου σ’ ότι πολύ φοβόμουν

Ποτάμι ο καιρός κι έχει κυλήσει
Δεν βρήκα όμως στ’ άλυτα μου λύση
Και σκιάζομαι τον ίσκιο μου
Μα πιο πολύ που πίσω μου
Εκείνα που αγάπησα έχω αφήσει

Τα βράδια όλα που πέρασαν
Τα χρόνια που με γέρασαν
Τα νιώθω ένα – ένα να ανασαίνουν
Κι εγώ να γράφω ποίηματα
Για θάλασσες και κύματα
Γι αγάπες που ποτέ τους δεν πεθαίνουν

Βιαζόμουνα να μεγαλώσω πάντα
Τον ήλιο για να φτάνω απ’ τη βεράντα
Κι αργά το πήρα είδηση
Πως μέσα στη συνείδηση
Μιαν εφηβεία ζω ετών σαράντα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-03-2012