σκέψεις μετά

Δημιουργός: επισκέπτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν είναι πάντα απαραίτητο να καταλαβαίνεις…
Μπορείς να μυρίσεις με μάτια κλειστά το ανοιχτόχρωμο πουκάμισο και να το φανταστείς κουμπάκι κουμπάκι να τρίζει στο δέρμα σου.
Όταν σε προσκάλεσα να κάνεις μια βουτιά το ήξερα ότι η επιφάνεια είχε πάγο.
Και πάλι όμως μπορούσες να δοκιμάσεις με την ανάσα σου.
Αλλά εσύ πάντα λες πως όποιος ασχολείται με λαμαρίνες και αντικείμενα με σκληρές επιφάνειες γίνεται ψυχρός και δύσκαμπτος.

Εγώ νομίζω πως η απορροφητικότητα είναι θέμα γεύσης.
Οι δοκιμές σε κάνουν να μπορείς να ξεχωρίζεις.
Εκείνο είναι φρέσκο, το άλλο όχι.
Σου δάνεισα τα παπούτσια μου, εσύ δεν το πρόσεξες.
Τώρα ο ένας θα χορεύει κι ο άλλος θα κοιτάει.
Ωστόσο είναι σημαντικό να νιώθουμε και οι δύο το ρυθμό.
Ακόμα κι αν κοιτάμε σε διαφορετική κατεύθυνση.

Σε είδα που άπλωσες το χέρι σε κείνο τον ανθρωπάκο κι ας μην το παραδέχεσαι.
Ξέρω τι σκέφτεσαι.
Πως όλοι αυτοί που οργανώνουν εκείνες τις εκδηλώσεις δε θα έκαναν ποτέ κάτι τόσο απλό.
Απλό και ανθρώπινο.
Ανθρώπινο και αυθόρμητο.
Έχεις δίκιο.
Από πουκάμισα άλλο τίποτα αλλά το χέρι στη σκανδάλη.
Καλά κάνεις και κοροϊδεύεις…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-03-2012