οταν δεν εχω λογια

Δημιουργός: Υποκρισία, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

... ποσο χαιρομαι να ξερες
διχως περιστροφες με ανθρωπους σαν εσενα
απο το πουθενα ξεβρασμενοι
ασυγκριτα ολοι του κοσμου στολιδια
μα εκεινα που ξεχαστηκαν αναμενα καιγονται

παντα η ομορφια στο βαθυ
απαλα τους αφηνει σκοταδι τους
ωσπου εκστατικοι φεγγοβολουν αναυδοι
χυτοι στο παντου στο ποτε χαμενοι
στο ποτε λυτρωμενοι και στο ποτε αλυτρωτοι
μοναχα η ασχημια χαοτικη πηγη τους λογου απυθμενου
απο της σαρκας βγαλμενος το ματαιο βημα
μα απο το πνευμα της κρεμασμενο πισω πολυ
πισω τοσο που αλλο λες δεν βλεπονται μητε οι θωριες τους

κι ομως αχωριστους ολο τους βρισκεις
σαν κοσμοι παραλληλοι που ενωνονται
καθε στιγμη και λιγο ακομη πιο πολυ
γιατι ειναι τα αντιθετα που αλλο ομοιο τους
απο το απολυτο δεν εχουν ταχα μητε κινηση
κατι του κοσμου στολιδια που ξεχνιουνται
αναμενα καιγονται

και ενω οι λαοι ψαχνουν καμενες πατριδες
καμενες σαν τραπουλοχαρτα σημαδεμενα
κι αυτοι καμενοι απο τους ιδιους τους ξεριζωμενοι
θα ειναι οι παραλληλοι κοσμοι για οσο δεν βλεπουν
κατι μεταξυ τους ομοιο στον μεσα τους υπνο αδρανεις

το εκπληκτικο βεβαια παραμενει
και το μυστηριο εχει τον θεο μεσα του
δεν ειναι το οτι απο την ασχημια η ομορφια ειναι
..που σταθερα σ' αφηνει αναυδο
μα το οτι κι αυτην συθεμελα σταλια σταλια το ιδιο την πινεις
και πως εντελει η ευχαριστηση περιτρανα ειναι μια και μοναδικη
απεριφραστα το λοιπον φτωχη κι εγω δηλωνω αδεια
για οσο αναπνεω γι αυτην μοναχα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2012