Το υποβρύχιο τρένο

Δημιουργός: Vincent

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σιγή ατέλειωτη, Σιγή μεγάλη
Εσωτερικά, βαθιά μέσα τους χρειάστηκαν
Όλοι οι βασιλείς της γης
Και μέθυσαν οι κατοικούντες την γη
Εκ του οίνου της σιωπής αυτής…

Μία θάλασσα ατάραχη κυλά μέσα στις φλέβες μου
Αρμονία… Ο Θεός κοιμάται σε μία ταράτσα φλεγόμενη
Από το φως του καλοκαιρινού ήλιου
Η αιώρα ξανθή, με ανταύγειες το νερό χρυσίζει
Σιωπή… Τελειώνουν οι λέξεις

Υπογείως ταξιδεύει ένα τρένο
Η τροχιά του είναι κυκλωτική, αρχή και τέλος δεν υπάρχει
Από την ταχύτητα δεν ακούγονται θόρυβοι
Κάποιοι νομίζουν πως η στοά που στο πέρασμα του δημιουργεί
Γέμισε νερό

Όσο περνούν οι μέρες, οι ταξιδιώτες κοιμούνται περισσότερο
Τα κρύσταλλα των γυναικών η πίεση του βάθους θα τα σπάσει
Πάνω στις ράγες κινείται μία πόλη
Αγωνιούν οι φυσικοί, τι μένει σταθερό;
-Κινείται η στοά, και τα μαλλιά τους ασπρίζουνε και πέφτουν
Στη στοά δε μπαίνει φως

Συνεχώς βυθίζεται αυτό το ταξίδι
Τα κρεβάτια είναι μαλακά
Ο αέρας είναι κρύος, τα νούφαρα φυτρώνουν
Στο βυθό… Λίγο πριν περάσουν από εκεί τα βαγόνια

Κάθε βαγόνι ένας χρόνος
Το τρένο τρέχει μια ζωή
Νύχτες, νύχτες σε λεωφορεία
Σε τρένα
Σε πλοία
Στο διαμέρισμα ή στο κρεβάτι του πατρικού μου σπιτιού
Ύπνος της αγάπης
Ύπνος του ονείρου
Ύπνος αιώνιος χωρίς προορισμό
Σου εύχομαι τον πιο ατάραχο βυθό…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2012