Τώρα

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν μου έδινες μια παράταση
- ενός λεπτού έστω-
σαν μια αθώα σιγή λίγο πριν γίνει ο κόσμος μας αρένα,
θα προλάβαινα να σε πάρω αγκαλιά μου
και σίγουρα θα είχα κρατήσει μια σπιθαμή
από το τελευταίο σου χαμόγελο.

Δεν θα δοκίμαζα να ανάψω φωτιά
με δυο πέτρινες μνήμες,
μήτε θα αγόραζα περισσευούμενα τρίμματα φυγής
πριν εξαφανιστείς.

Μα τώρα,
ούτε στιγμή ενωρίτερα
ούτε στιγμή πιο μετά
σ’ αγαπώ για το σώμα και το όνειρο
για τη σιωπή και τον λόγο, σε θέλω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-03-2012