Καλντερίμια

Δημιουργός: sharon, Αλεξάνδρα Θεοχάρη

Αφιερωμένο στην αγαπημένη μου φίλη, Πελαγία... αντικλείδι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα πολυσύχναστα, της νύχτας, καλντερίμια
που κάποτε φωτίσαν το θλιμμένο εαυτό,
σαν έμψυχες ορχήστρες, απ' το πλήθος, ξεγλιστρήσαν
και σιγοτραγουδήσανε λεβέντικο καημό..

Μεράκι, πόνος, νοσταλγία αντάμα
χτυπάνε μ' εξουσία την πενιά του μπουζουκιού..
ίσως, το γλυκοχάραμα να κάνει τάμα
μια αγκαλιά να'ρθεί, παρέα του ασίκικου λυγμού..

Στους ρυθμούς που μόνο η καρδιά ορίζει
σαν βάλσαμο ας κυλήσει ένα "σ'αγαπώ"..
χωρίς τερτίπια, στης υπομονής τα χέρια ας γυρίσει
στο λαιμό, να το φορέσω, μεταγιόν αστραφτερό..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-03-2012