Μάταια

Δημιουργός: frasd85

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η Άνοιξη δεν πρόλαβε,
τα φύλλα της να ανοίξει,
και τραγουδούνε τα πούλια,
μάταια, δε θα ξυπνήσει.

Μαζί της ξάπλωσα και γώ,
όνειρα για να δούμε,
για να μας πάρουν αγκαλιά,
κι ας άστεγα αιωρούνται.

Σε μια στιγμή άμα χαθώ,
και είναι η τελευταία,
ας έχει τ' άρωμά σου στο λαιμό,
και ας φιλά μοιραία.

Δεν καίγονται τα δάκρυα,
κι ας καίνε τη χαρά μου,
μονάχα εξατμίζονται,
και πίνουν τα όνειρά μου.

Διάβασε το ποίημα μου,
ίσως το τελευταίο,
γιατί η σκληρή ζωή,
σκληρό με κάνει πλέον.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-04-2012