Επί ξύλου κρεμάμενος

Δημιουργός: NUTCRACKER

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]
[font=ALGERIAN][color=black]Κι όταν στεγνώσουν οι πληγές
απ’ τα καρφιά πατέρα
πες μου πως είναι η ζωή
του πόνου θυγατέρα.

Είναι αβάσταχτη πολύ
σαν πεταλούδα μόνη
που γλείφει τα άνθη του κακού
και το φυτό μερώνει.

Κοίτα, λιγόστεψε το φως
και το μηλίγγι σπάζει
κι αυτή του λύκου η προβιά
εκεί να σε σκεπάζει.

Μέριασε αγριόσκυλο
στις σκαλωσιές του Άδη
από τον πόνο του φωτός
κάλιο βαθύ σκοτάδι.[/color][/font][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-04-2012