Κοντά στο ίσως

Δημιουργός: peiraiotissa, AΘΗΝΑ

Καλημέρα σ'όλα τα φιλαράκια!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χρόνια που πέρασαν κι ήταν σκαμμένα
με τόσα αισθήματα καταπιεσμένα...
με έναν έρωτα κρυμμένο πίσω
από δυο σώματα κοντά στο ίσως

Μόνα τους στέναζαν σ΄άδειο κρεβάτι
κι ούτε μια κίνηση...από γινάτι
τον πόθο κλείδωναν σε ένα βλέμμα
το δάκρυ έγλειφαν που΄τρεχε αίμα

Μακάρι να΄τανε η αλήθεια ψέμα
να το κρεμάγαμε σε μια καδένα...
λεύτεροι να΄μαστε από προφάσεις
και να μην πέφταμε σε αντιφάσεις

Μα ειν΄η ζήση μας άδικη τόσο
που... και να μη θέλω θα σε προδώσω...
για κάποιον άλλον(ε) θα σε αφήσω
που να μην ντρέπομαι να αγαπήσω

Σαν δηλητήριο είναι στα χείλη
φιλί που έσβησε τούτο το δείλι...
που ο ήλιος πνίγεται μα ανασαίνει
ξέρει το τέλος του...αρχή σημαίνει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2012