4-4

Δημιουργός: liosporos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νέμεσι
Ω Νέμεσι
Που έχεις ξεχαστεί;
Γιατί εδώ δεν είσαι;
Εδώ που η ύβρις λυσσασμένα
Τραβά τις τελευταίες σκλήθρες ελπιδας
Απ τα ναυαγισμενα μας χερια
Και οι φαύλοι
Πλουμιστοί
Σκυλεύουνε τα όνειρα
Των ηττημένων
Ξεπλένοντας τις ματωμένες άκρες των δαχτύλων τους
Σε μπολ με λεμόνι και συμπόνοια

Δε σε θελω παγωμενη και εν καιρώ
Αλλά άμεση σαν αστραπή
Και καυτή σα λάβα
Τις καρδιες και τα οδοστρωματα
Να πυρώσεις
Σε θέλω βουερή
Σαν τις κραυγές ολων των τρομαγμένων
Του ανάκτορου της θλιψης
Τους χτιστάδες να σκιάξεις
Και αδιαπραγματευτη
Σαν της άνοιξης την ανθοφορία
Την απλανεια απ τα βλεματα
Και την απάθεια απ τις συνείδησες να άρεις
Τα άνευρα νεύρα να ατσαλώσεις
Και φλέβες σε λαιμούς μη πια βουβούς
Να φουσκωσεις

Ω Νέμεσι
Που έχεις ξεχαστεί;
Αυτά τα βράχια πια δε μας χωρούν
Αυτός ο ήλιος πια δε μας ζεσταίνει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-04-2012