Διθυραμβος Του Ερωτα

Δημιουργός: ΜΑΡΙΑ ΚΟΡΟΖΗ, ΜΑΡΙΑ ΚΟΡΟΖΗ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε είχα μεσ' την αγκαλιά
μου λεγες λόγια αγάπης
πλανεύτρα θάλασσα μικρή
που νιώθεις τη δροσιά της
σα να 'ναι κρίνο ολάνοιχτο
σαν ήλιος τ' ουρανού σου
σε φιλώ και σε συλλογιέμαι
σαν κάνεις το ταξίδι εκείνο
το πιο στερνό
του μυαλού σου.

Με γέλιο απ' το αίμα πιο πικρό
με μάτια μαύρα δακρυσμένα
με μια καρδιά , φως του αυγερινού
με φωτιά απ' τον ήλιο ξαναμμένη
με φλόγα χειλιών ορμητική
μ' αρπάζεις και το κορμί μανίζεις
στην κόψη σ' έχω του ξυραφιού
μα εσύ με φοβερίζεις.

Με μια αγκαλιά και καίγομαι
να νιώσω τη ματιά σου
στο πάτωμα να τριγυρνά
να φέγγει και να ψάχνει
το άρωμα μεθυστικό
εκείνο των χειλιών μου
στα δυο σου μάτια σαν ορμούν
και γίνονται μια φλόγα
που ειν' απ' τον πόνο πιο γλυκά
του έρωτα πιρόγα.

Με χέρια μουδιασμένα , του νεκρού
σ' αγγίζω και με ρίχνεις
στης λήθης το αδιάβατο νερό
για να με λησμονήσεις.
Το ξέρεις , όμως , δεν μπορείς
να ζήσεις δίχως χάδι
χωρίς αίνιγμα και φιλί
το σκοτεινό σου βράδυ.


Σε μια αγκαλιά που καίγεται
να νιώσει τον παλμό σου
σαν σφίγγεται και πολεμά
τον πιο σκληρό εχθρό σου
εκείνον που να νικήσεις δεν μπορείς
όσο κι αν προσπαθήσεις
να ζήσεις δίχως κάρβουνο
και δίχως αμβροσία
χωρίς τη δική μας ιστορία.

Τον έρωτα πως μπορείς ποτέ σου να μισήσεις
που είναι ροδομάγουλος , που είναι ομορφούλης
τα στήθη σου χτυπά με ένα ραβδί
της αγάπης είναι σκήπτρο
κι ύστερα το τόξο του πετά για να σε φαρμακώσει.

Τον καταριέσαι , τον μισείς
στο θάνατο να πάει
σε τυραννά και σε πονεί
τα νεύρα σου τα σπάει.
Μα όμως άραγε μπορείς εκείνον να νικήσεις
που ειν' ανίκητος θαρρώ , με μάτια διψασμένα
με χείλη απ' τον πόθο φλογερά
που ειν' λησμονημένα.
Ο μεγαλύτερος από τους αθανάτους.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2012