Φυλακή

Δημιουργός: Evita[Iris], εVα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω ένα μικρό δωμάτιο
ένα μικρό κελί.

Κάθε μέρα όταν το φως λιγοστεύει
και η σκόνη πυκνώνει στις γρίλιες
κάθομαι και σκέφτομαι.

Η σκέψη σαν φωτιά
καίει ό,τι αγαπώ και ό,τι θέλω να αγαπήσω-
τον κόσμο, τους ανθρώπους, τις μουσικές.

Έχω μια τρύπα στην καρδιά
μια μικρή πληγή.

Που αιμορραγεί κάθε φορά που τελειώνουν
οι μουσικές και τα τραγούδια
και ακολουθεί η νεκρική σιωπή
το τέλος της ομορφιάς.

Έχω έναν μικρό δαίμονα στο κεφάλι μου
ένα μικρό βασανιστή.

Κάθε φορά που ανάβει η φωτιά στο τζάκι
και οι σκιές τρεμοπαίζουν στον τοίχο και ρίχνουν άγριους χορούς
σφίγγει τις αλυσίδες ο μικρός ο δαίμονας
κάνει πιο φανερές και έντονες τις πληγές στα χέρια, στους ώμους, στα πόδια.

Έχω ένα μικρό δωμάτιο
ένα μικρό κελί.

Φωλιάζουν οι σκέψεις μου εκεί μέσα.
Μαζί τους, καίγομαι και εγώ.

Μικρό μου κελί...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-04-2012