Οι ταβερνιάρηδες

Δημιουργός: sv9cag, Βάρδας Γεώργιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι ταβερνιάρηδες

Μια ιστορία θα σας πω απ' τα παλιά
διασκευασμένη όσο γίνετε εμμέτρως
με κούφια λόγια να γεμίσει η κοιλιά
πριν προσκλητήριο καλέσει ο άγιος Πέτρος.

Ζούσανε κάποτε λοιπόν σ' ένα χωριό
δυο ταβερνιάρηδες στην ίδια τη πλατεία
στους ώμους, ασήκωτο, του χρόνου το θεριό
κι αυτοί ματαίως, περιμένουν πελατεία.

Κανένας πια δεν τους ζητούσε δυστυχώς
μια φασολάδα, λίγο κρασί και δυο ρεβίθια
ούτε προβλέπονταν ν' αλλάξει προσεχώς
κ' οι στεναγμοί βγαίναν βαθειά από τα στήθια

Κάποτ' ο ένας, άλλο πια, δεν περιμένει
και στη ταβέρνα του άλλου, πάει βαρετά.
Γιάσου Αντώνη, καλώς το Γιάννο, τι συμβαίνει;
Πες μου βρε Αντώνη αν ο γάιδαρος πετά;

Δύσκολη ερώτηση βρε Γιάννο έχεις βάλει
κάθισε όμως να το δούμε σοβαρά.
Βάλε Αντώνη δυο κρασιά πριν ξεπροβάλει
κανένας γάιδαρος με αετού φτερά.

Έβαλε τα κρασιά και μια σαρδέλα
τομή στο πρόβλημα να κάνουνε χρυσή
μα το συμπέρασμα που βγήκε ήταν, τρέλα,
πως θα ξιδιάσει αν δε πιούνε το κρασί.

Πες μου Αντώνη πόσο κάνει το κρασί
να πα να δω και το δικό μου να μη βράσει.
Όλο το χρέος σου είναι Γιάννο μια δραχμή
θα ρθω και 'γω μαζί, να δούμε μη ξιδιάσει.

Καλώς μας ήρθες στο δικό μου μαγαζί.
Καλώς σε βρήκα στο κονάκι σου βρε Γιάννο,
βάλε να πιούμε απ' το δικό σου το κρασί
να δούμε τι έχει απ' το δικό μου παραπάνω.

Έφερε ο Γιάννος δυο κρασιά και λίγη φέτα
και τα ποτήρια τους τσουγκρίσαν στη υγειά,
των πελατών που θα τους βάλουνε λουκέτα
και στις ταβέρνες τους θα πούνε άντε γεια.

Παρ' τη δραχμούλα σου βρε Γιάννο πίσω
να πα να δω και το δικό μου μαγαζί
κι άμα διψάσεις θα σου το θυμίσω
έλα απέναντι να πιούμ' ένα κρασί.

Έτσι συνέχισε όλη αυτή η ιστορία
με επισκέψεις μια απ' εδώ και μια 'πο κει
καταναλώνοντας τον οίνο με απορία
αν τα γαϊδούρια έχουν αεροδυναμική.

Μα μερικές ημέρες πριν περάσουν
τα δυο βαρέλια είχαν ξεραθεί
οι ταβερνιάρηδες κατάφεραν ν' αδειάσουν
τα δυο βαρέλια το κρασί με μια δραχμή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-04-2012