Χρυσες Αλυσιδες

Δημιουργός: ΜΑΡΙΑ ΚΟΡΟΖΗ, ΜΑΡΙΑ ΚΟΡΟΖΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα μάτια κλείνουν μουδιασμένα
πνιγμένα στο αθάνατο νερό
τα χρόνια μου πικρά και ξεχασμένα
βυθίζονται σ' απέραντο κενό.

Στου καιρού το άδειο δοχείο
με ώρες ξένες, κοφτερές
σαν φάντασμα μέσα στο κρύο
κοιτάζω εικόνες μου παλιές.

Δέθηκα με χρυσές αλυσίδες
με πόδια και χέρια γυμνά
μα επιμένεις πως δε με είδες
να λιώνω στη δική σου μοναξιά.

Στης μοίρας τ' άγια φυλαχτά
και στου καπνού τη σκόνη
θα καίω με πινέζες τα κεριά
σαν σκακέρας αγέρωχο πιόνι.

Ψάχνω σε βράδια χάους φωτεινά
για μάτια απ' τον πόνο μαγεμένα
στης ζωής σου σοκάκια σκοτεινά
θα βρίσκω τα λόγια , εκείνα τα κρυμένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2012