Τση φαγούρας

Δημιουργός: kapnosa-v-ainigma

κάτι μ΄ έτρωγε...χαχαχα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στης ταράτσας τη λιακάδα
τα γατάκια μ αλαφράδα
ξάπλωναν μέσα στους ήλιους
και μιλούσαν με τους φίλους
Τόσο ήταν χαυνωμένα
που ποντίκια κορδωμένα
τριγυρίζαν στο κελάρι,
κι ούτε παίρνανε χαμπάρι.

Κι όσο οι γάτες τεμπελιάζαν
τόσο οι ποντικοί ριμάζαν
φάγανε και τα τυράκια
και το γάλα απ τα πιατάκια
Πάνε οι γάτες πεινασμένες
μα οι πιατέλες τους γλυμμένες
τι θα φάμε λένε τώρα?
Τα ποντίκια έχουνε ψώρα

Μα πεινάγανε κι άλλο
δεν τους έδινε ρεγάλο
η Αυτού η Υψηλότης
που βλεπ επί τση Ολότις
Τι να κάνουν μες στην μπόρα
είχαν κι ένστικτα αιμοβόρα
Ποντικάκια τρώνε τώρα
μα κολλήσανε και ψώρα.

Πάνε στη γριά τη γάτα
με τα μάτια τα φευγάτα,
αχ ρε μάνα που σαι τώρα
που κολλήσαμε την ψώρα?
Πάνω από τα κεραμίδια
κείνη έσμιξε τα φρύδια
Ξούτ κωλόγατα χαμένα
θα κολλήσετε κι εμένα

Δε μπορεί θα τρώει κάτι
Πως μπορεί έτσι ντελικάτη
ν αγριεύει τον κοσμάκη?
λέει το πονηρό γατάκι
Εκεί πάνω στα δεντράκια
εκυνήγαγε πουλάκια
κι όταν κλαίγαν τα γατάκια
τς έκλεινε και τα ματάκια

-Να προσέχετε γατάκια!
όποιον κάνει παιχνιδάκια,
κι όταν ένας αρουραίος
κοτσονάτος και μοιραίος
ξάπλα πα στα κεραμίδια
σου πουλάει παραμύθια
κάποιο λάκκο έχει η φάβα....
αλλά, πίσω την ουρά η αχλάδα!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2005